توسعه پایدار گردشگری
مهدی پورحسین؛ مرتضی دوستی؛ محسن بهنام
چکیده
اخیراً در زمینه مدیریت مقصد گردشگری، تشویق افراد به انجام رفتارهای حامی محیط‌زیست در حال گسترش است. در این راستا، در این پژوهش، ابعاد درگیری محیطی بازدیدکنندگان (انس و عاطفه، فعالسازی و فرآیند شناختی) به‌عنوان نقش میانجی در ارتباط بین کیفیت محیط درک شده و رفتار حامی محیط‌زیست به‌صورت یک مدل در نظر گرفته‌شده و همچنین نقش تعدیل‌کنندگی ...
بیشتر
اخیراً در زمینه مدیریت مقصد گردشگری، تشویق افراد به انجام رفتارهای حامی محیط‌زیست در حال گسترش است. در این راستا، در این پژوهش، ابعاد درگیری محیطی بازدیدکنندگان (انس و عاطفه، فعالسازی و فرآیند شناختی) به‌عنوان نقش میانجی در ارتباط بین کیفیت محیط درک شده و رفتار حامی محیط‌زیست به‌صورت یک مدل در نظر گرفته‌شده و همچنین نقش تعدیل‌کنندگی نوع بازدیدکنندگان (ورزشی و غیرورزشی) در این ارتباطات بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش، بازدیدکنندگان یک پارک عمومی مبتنی بر طبیعت در شهر ساری، استان مازندران بودند. دادههای حاصل از 394 پرسشنامه از طریق آزمون معادلات ساختاری تجزیهوتحلیل شد. نتایج حاکی از تائید نقش میانجی فرآیند شناختی (t=3.55, β=0.107) و عدم تائید نقش میانجی انس و عاطفه (t=1.03, β=0.048) و فعالسازی (t=0.006, β=0) بوده است. همچنین مشخصشده که بین بازدیدکنندگان ورزشی و غیرورزشی تفاوت معنیداری در ارتباط بین کیفیت محیط درک شده و رفتار حامی محیط‌زیست بهواسطه ابعاد درگیری محیطی وجود ندارد.
