زینب حاجری؛ محمدحسین ناصرزاده؛ سعید تقوی گودرزی
چکیده
یکی از مهم‌ترین بنیان‌های برنامه‌ریزی گردشگری در مناطق مختلف جغرافیایی، تهیه تقویم محیطی گردشگری بخصوص بر مبنای وضعیت اقلیم منطقه است. نقش اقلیم در زمینه جذب گردشگر در ایام زمانی و فصول گردشگر پذیر از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش برای تعیین آسایش اقلیمی اکو توریست‌ها در شهر بوشهر از شاخص‌هایزیست‌اقلیمیبه‌کاررفتهدر ...
بیشتر
یکی از مهم‌ترین بنیان‌های برنامه‌ریزی گردشگری در مناطق مختلف جغرافیایی، تهیه تقویم محیطی گردشگری بخصوص بر مبنای وضعیت اقلیم منطقه است. نقش اقلیم در زمینه جذب گردشگر در ایام زمانی و فصول گردشگر پذیر از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش برای تعیین آسایش اقلیمی اکو توریست‌ها در شهر بوشهر از شاخص‌هایزیست‌اقلیمیبه‌کاررفتهدر مدل MEMI و روش مُر و هم‌چنینپارامترهایاقلیمیدمایهوا،رطوبتنسبی،میزانابرناکیآسمان، سرعتباد، فشار بخار و دمای تابشی محیط در بازه زمانی (1365-1394)و ساعت به وقت محلی 18:30 استفادهشدهاست.با در نظر گرفتن میانگین درازمدت داده‌های فوق مقادیر شاخص‌های PET (دمای فیزیولوژیک بدن)، SET (دمای مؤثر استاندارد) و تأثیر (متوسط دمایتابشیمحیط) بر دو شاخص مذکور بااستفادهازنرم‌افزارهای RayMan و SPSS محاسبهومقایسهشدند. بررسی‌هایی که در قالب آسایش اقلیمی اکو توریسم در مقیاس روزانه انجام شده است، نشان میدهد که بهترین بازه زمانی برای حضور اکو توریست با توجه به فعالیت‌های فراغتی پیک‌نیک در مقیاس روزانه از (10 اردیبهشت تا 25 خرداد) و (4 مهر تا 3 آبان) و در مقیاس ماهانه اردیبهشت، خرداد و مهرماه، برای شنا در مقیاس روزانه از (10 تا 31 اردیبهشت) و (30 مرداد تا 29 شهریور) و در مقیاس ماهانه اردیبهشت و شهریور و هم‌چنین برای قایقرانی از (10 تا 26 اردیبهشت) و (4 شهریور تا 13 مهر) و در مقیاس ماهانه اردیبهشت و شهریور می‌باشند. از نظر همبستگی رابطه مثبت و قوی بین دو شاخص PET و SET، هم‌چنین رابطه مثبت و قوی بین شاخص‌های PET، SET و وجود دارد و رگرسیون نمایی بین آن‌ها در فعالیت‌های فراغتی پیک‌نیک، شنا و قایقرانی نیز جهت‌دار است.
