رسول حیدری سورشجانی؛ صدیقه کیانی سلمی؛ هدی باسره
چکیده
تعیین روستاهای هدف گردشگری و توجه ویژه به این روستاها از جمله سیاستهای متولیان گردشگری کشور است. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی و اولویتبندی روستاهای هدف گردشگری شهرستان کرج با استفاده از تکنیکهای تصمیمگیری چند معیاره نظیر تاپسیس، ویکور، آنتروپی، ساو، الکتر و جمعبندی نهایی گزینهها با استفاده از تکنیک بردا است. این پژوهش ...
بیشتر
تعیین روستاهای هدف گردشگری و توجه ویژه به این روستاها از جمله سیاستهای متولیان گردشگری کشور است. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی و اولویتبندی روستاهای هدف گردشگری شهرستان کرج با استفاده از تکنیکهای تصمیمگیری چند معیاره نظیر تاپسیس، ویکور، آنتروپی، ساو، الکتر و جمعبندی نهایی گزینهها با استفاده از تکنیک بردا است. این پژوهش از نوع کاربردی و بر اساس روش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش شامل 15 نفر از کارشناسان، صاحبنظران، برنامهریزان گردشگری و کارشناسان ادارهی میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان البرز میباشد. پس از تعیین 12 معیار 67 زیرمعیار برای اولویتبندی 14 روستاهای هدف گردشگری شهرستان کرج سه روستا بهعنوان اولویتهای نخست توسعه گردشگری مورد گزینش قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد روستاهای گچسر، آتشگاه و ولایترود بهترتیب از شرایط بهتری برای توسعه گردشگری برخوردار هستند و سایر روستاها در اولویتهای بعدی قرار دارند و در رتبه آخر(اولویت 14) روستای کلها قرار دارد.
علی دلشاد؛ فرزانه ابوهاشم آبادی؛ ایمن قاسمیان صاحبی
چکیده
برای کسب اطمینان از پایداری توسعه گردشگری، استفاده از فنون و روشهای عملی ارزیابی پایداری موردتوجه قرار گرفتهاست. بررسی نتایج پژوهشهای گذشته نشان میدهد که در هیچیک به روابط و میزان اهمیت این شاخصها نسبت به یکدیگر توجهی نشدهاست. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، شناسایی شاخصهای سنجش پایداری توسعه گردشگری و تعیین اولویت ...
بیشتر
برای کسب اطمینان از پایداری توسعه گردشگری، استفاده از فنون و روشهای عملی ارزیابی پایداری موردتوجه قرار گرفتهاست. بررسی نتایج پژوهشهای گذشته نشان میدهد که در هیچیک به روابط و میزان اهمیت این شاخصها نسبت به یکدیگر توجهی نشدهاست. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، شناسایی شاخصهای سنجش پایداری توسعه گردشگری و تعیین اولویت هریک از شاخصها بودهاست. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و جامعه آماری آن شامل اساتید دانشگاهی رشته گردشگری و مدیران درگیر در فعالیتهای گردشگری بودهاند. برای تجزیه و تحلیل دادههای بهدستآمده از تکنیکهای دلفی فازی، فرایند تحلیل شبکهای فازی و دیمتل فازی استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان دادهاست که در میان 6 عامل اصلی، عامل اقتصادی با وزن 415/0، مهمترین شاخص در سنجش پایداری گردشگری به شمار میرود. همچنین شاخصهای اقتصادی به عنوان تاثیرگذارترین و شاخصهای فرهنگی به عنوان تاثیرپذیرترین شاخصها در سنجش پایداری توسعه گردشگری، تعیین شدهاند.