مهدی راست قلم؛ سیداحمد خاتون آبادی
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1383، صفحه 1-18
چکیده
یکی از روشهای تسهیل و تسریع فرایند توسعه متوازن و ایجاد برابری در توسعه یافتگی مناطق و همچنین توزیع عادلانه امکانات و خدمات، استفاده و بهره برداری از مزیتهای نسبی و پتانسیل های موجود در هر منطقه می باشد. این استراتژی که به عنوان توسعه و عمران منطقه ای شناخته می شود، در موارد گوناگونی همچون ایجاد مناطقی آزاد تجاری و یا مراکز سیاحتی ...
بیشتر
یکی از روشهای تسهیل و تسریع فرایند توسعه متوازن و ایجاد برابری در توسعه یافتگی مناطق و همچنین توزیع عادلانه امکانات و خدمات، استفاده و بهره برداری از مزیتهای نسبی و پتانسیل های موجود در هر منطقه می باشد. این استراتژی که به عنوان توسعه و عمران منطقه ای شناخته می شود، در موارد گوناگونی همچون ایجاد مناطقی آزاد تجاری و یا مراکز سیاحتی و گردشگری کاربرد دارد. این راهکار به دنبال تحقق توسعه مناطق، از طریق ایجاد قطبها و کانون های رشد، در چارچوب نظریه قطب رشد و نظریه رخنه به پایین می باشد. هدف مقاله حاضر، تعیین و سنجش عاملهای اقتصادی و اجتماعی اثرپذیر از ایجاد مراکز گردشگری در فرایند توسعه مناطقی میزبان می باشد. این تحقیقی با استفاده از روش دلفی و طیف لیکرت صورت گرفته است. در دور اول روش دلفی، مجموعاً ۳۳ فاکتور اقتصادی و اجتماعی اثرپذیر، در چهار خوشه (آموزش و فرهنگ)، (اقتصاد و جمعیت)، (بهداشت و درمان) و همچنین (رفاه اجتماعی و زیرساخت توسعه ) مشخص شد. در دور دوم روش دلفی، اندازه اثرپذیری عامل های بدست آمده در دور اول، ناشی از ایجاد دهکده و سایت گردشگری تعیین گشت. یافته های این پژوهش نشان داد که در مقایسه اندازه میانگین های اثرپذیری هر خوشه با میزان متوسط امتیاز مشخص شده در طیف لیکرت، هر چهار خوشه دارای تأثیرپذیری مثبت بوده است. خوشه اقتصاد و جمعیت واجد (۱۲) فاکتور و با امتیاز (511/2)، خوشه رفاه اجتماعی و زیرساخت توسعه واجد (۵) فاکتور و با (433/2)، خوشه بهداشت و درمان واجد (۵) فاکتور و با (258/2) و نهایتاً خوشه آموزش و فرهنگ واجد (۱۱) فاکتور و با امتیاز(221/2)، تماماً بالاتر از متوسط امتیاز طیف لیکرت می باشند.
رحمت الله فرهودی؛ محمود شورچه
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1383، صفحه 19-43
چکیده
از جمله تکنیکهای کاربردی و کمی در گردشگری پایدار، تکنیک ظرفیت تحمل یا برد گردشگری می باشد که براساس شاخص های پایداری و مدیریت حدود قابل قبول تغییرات (IAC) در شاخصی ها دست به برآورد کمی ظرفیت های فیزیکی، واقعی و مؤثر در یک مکان گردشگری می زند و در عمل آن را به صورت پایدار مدیریت می کند. در این مقاله ابتدا به بررسی شاخص های گردشگری پایدار، ...
بیشتر
از جمله تکنیکهای کاربردی و کمی در گردشگری پایدار، تکنیک ظرفیت تحمل یا برد گردشگری می باشد که براساس شاخص های پایداری و مدیریت حدود قابل قبول تغییرات (IAC) در شاخصی ها دست به برآورد کمی ظرفیت های فیزیکی، واقعی و مؤثر در یک مکان گردشگری می زند و در عمل آن را به صورت پایدار مدیریت می کند. در این مقاله ابتدا به بررسی شاخص های گردشگری پایدار، با توجه به مکان های مختلف گردشگری پرداخته می شود، سپس ظرفیت برد گردشگری معبد آناهیتای شهر کنگاور- واقع در استان کرمانشاه- را به عنوان مطالعه موردی برآورد کرده ایم. در پایان به این نتیجه رسیدیم که هر مکان گردشگری اولویت های خاص خود را دارد که با مکان دیگر متفاوت می باشد از این رو نیازمند مدیریت پایدار مربوط به خود است. همچنین از مقایسه وضع موجود فعالیت گردشگری در معبد آناهیتا با ظرفیت برد آن به این نتیجه رسیدیم که وضع موجود فعالیت گردشگری در معبد آناهیتا بسیار پایین تر از سطح ظرفیت برد آن می باشد. بنابراین این وضعیت در معبد آناهیتا از یک طرف به دلیل ناقص بودن استانداردهای پایداری هم می تواند به ناپایداری بیشتر آن منجر گردد و هم اینکه ما می توانیم در این وضعیت با برنامه ریزی از قبل و مدیریت پایدار آن در راستای انطباق با استاندارهای ظرفیت برد گردشگری هدایت کنیم.
محمود ضیایی؛ علی اصغر سعیدی؛ مژگان تراب احمدی
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1383، صفحه 61-86
محمود جمعه پور؛ نرجس کیومرث
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1383، صفحه 87-120
چکیده
در سال های اخیر اهمیت صنعت گردشگری به عنوان راهکاری برای کاهش فقر روستایی به خصوص در کشورهای در حال توسعه مورد توجه سیاست گذاران واقع شده است. با وجود این جایگاه گردشگری برای کاهش فقر توسط توسعه گران روستایی به خاطر داشتن نگاه بخشی و تمرکز بیش از اندازه بر صنعت گردشگری و ریشه نداشتن در تئوری های توسعه و توسعه روستایی توسط محققان و دست ...
بیشتر
در سال های اخیر اهمیت صنعت گردشگری به عنوان راهکاری برای کاهش فقر روستایی به خصوص در کشورهای در حال توسعه مورد توجه سیاست گذاران واقع شده است. با وجود این جایگاه گردشگری برای کاهش فقر توسط توسعه گران روستایی به خاطر داشتن نگاه بخشی و تمرکز بیش از اندازه بر صنعت گردشگری و ریشه نداشتن در تئوری های توسعه و توسعه روستایی توسط محققان و دست اندرکاران توسعه روستایی به شدت مورد انتقاد واقع شده است. در پاسخ به انتقادات فراوانی که به جایگاه گردشگری برای کاهش فقر وارد شده است عده ای عقیده دارند که می توان این نارسایی را به وسیله تکنیک هایی که در چارچوب معیشت پایدار وجود دارد برطرف کرد. این تحقیق با به کارگیری چارچوب معیشت پایدار گردشگری به بررسی وضعیت سرمایه های مردم روستای زیارت برای دست یابی به معیشت پایدار و بررسی میزانت اثیر گردشگری بر بهبود دارایی های معیشتی مردم می پردازد. این تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی است که در آن از روش مطالعه اسنادی و پیمایش میدانی در نمونه موردی روستای زیارت استفاده شده است. در این چارچوب تعداد 150 پرسشنامه خانوار بر اساس نمونه گیری تکمیل و تعداد 18 مورد مصاحبه نیمه ساختمند با مدیران و کارشناسان انجام و دو جلسه ارزیابی مشارکتی گروهی برگزار شده است. داده های کمی و کیفی بدست آمده بر اساس مدل مفهومی تحقیق با استفاده از روشهای تحلیل کمی، کیفی و تحلیل محتوا بر اساس شاخص های معرفی شده برای رویکرد معیشت پایدار گردشگری با استفاده از نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفته اند. قلمرو زمانی تحقیق از تیرماه 1389 تا تیرماه 1390 و قلمرو مکانی آن روستای زیارت در شهرستان گرگان بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که گردشگری در حال حاضر در روستای زیارت نتوانسته است نقش موثری در معیشت پایدار روستاییان ایجاد کند و آثار مثبت گردشگری جز در بعضی شاخص ها موثر نبوده است. عدم فراگیری منابع گردشگری به گروه های مختلف جامعه و نبود برنامه مشخص در جهت توسعه گردشگری از مواردی است که پتانسیل های توسعه گردشگری روستا را تهدید می کند. با وجود این نتایج تحقیق نشان می دهد که با برنامه ریزی مناسب می توان از قابلیت ها و دارایی های معیشتی مردم در جهت گسترش گردشگری به مثابه استراتژی معیشتی مناسب بهره برد.
علی اکبر امین بیدختی؛ نوید شریفی
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1383، صفحه 121-150
چکیده
برنامه های مربوط به اوقات فراغت و گردشگری پدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تلقی می شوند. برخی صاحبنظران عقیده دارند که گردشگری به منزله نیروی محرک توسعه اقتصادی کشورهاست. با توجه به اهمیت گردشگری، تدوین راهکارهای مناسب اعتماد پذیری گردشگران به مناطق مورد بازدید و در نتیجه جذب گردشگر از اهمیت بالایی برخوردار است. بر این اساس هدف تحقیق ...
بیشتر
برنامه های مربوط به اوقات فراغت و گردشگری پدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تلقی می شوند. برخی صاحبنظران عقیده دارند که گردشگری به منزله نیروی محرک توسعه اقتصادی کشورهاست. با توجه به اهمیت گردشگری، تدوین راهکارهای مناسب اعتماد پذیری گردشگران به مناطق مورد بازدید و در نتیجه جذب گردشگر از اهمیت بالایی برخوردار است. بر این اساس هدف تحقیق حاضر تدوین و ارایه الگویی در خصوص بررسی نقش سرمایه اجتماعی مناطق ساحلی دریای خزر در جذب گردشگر این مناطق است. روش تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری تحقیق را کلیه ساکنان بومی و گردشگران مناطق ساحلی دریای خزر تشکیل می دهند که از این تعداد 229 نفر از هر دو گروه به عنوان نمونه آماری با روش خوشه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شده است. همچنین جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با میزان جذب گردشگر نیز از تکنیک مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های تحقیق موید الگوی مفهومی پیشنهادی تحقیق است. بنابراین سرمایه اجتماعی به طور مستقیم و همچنین تاثیر بر امنیت ذهنی و عینی بر جذب گردشگر موثر است.
سعید عیسی زاده؛ سوده قدسی
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1383، صفحه 151-172
چکیده
هدف از انجام این تحقیق به دست آوردن ضرایب اشتغال در بخش های مختلف مرتبط با گردشگری جهت انجام مقایسه ای از نظر اولویت و اهمیت در بین این بخش ها می باشد. در این مطالعه با استفاده از جدول داده –ستانده سال 1380 اشتغال مستقیم، غیر مستقیم و القایی بخش های مرتبط با بخش گردشگری و همچنین ضرایب نوع اول و دوم اشتغال در این بخش ها محاسبه شده است. ...
بیشتر
هدف از انجام این تحقیق به دست آوردن ضرایب اشتغال در بخش های مختلف مرتبط با گردشگری جهت انجام مقایسه ای از نظر اولویت و اهمیت در بین این بخش ها می باشد. در این مطالعه با استفاده از جدول داده –ستانده سال 1380 اشتغال مستقیم، غیر مستقیم و القایی بخش های مرتبط با بخش گردشگری و همچنین ضرایب نوع اول و دوم اشتغال در این بخش ها محاسبه شده است. طبق نتایج به دست آمده بخش عمده فروشی و خرده فروشی با ضریب نرمال 0،002 و با ضریب نسبی 15،15 رتبه نخست را در ایجاد اشتغال کل در اقتصاد کشور دارد.
مصطفی قدمی؛ صادق صالحی
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1383، صفحه 173-203
عبدالحمید حاجی پور شوشتری
