نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 هیئت علمی داشگاه علامه طباطبایی

2 دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

هدف از این پژوهش شناسایی ابزارهای خط مشی گذاری برای اجرای خط مشی ملی گردشگری در ایران است. این پژوهش با درک نقش و اهمیت گردشگری در تولید ناخالص ملی در پی یافتن پاسخ مناسب به این سوال است که با چه ابزارهایی می توان خط مشی گردشگری را اجرا کرد. به این منظور برای یافتن این پاسخ از رویکرد پژوهشی ترکیبی با رویکرد اکتشافی در گردآوری داده ها به منظور دست یابی به ابزارهای خط مشی گردشگری استفاده شده است. با توجه به مولفه های شناسایی شده دراین پژوهش می توان نتیجه گرفت شناسایی ابزارهای خط مشی گردشگری به منزله راه کاری است که دولت ها به بهره گیری از آن می توانند موجب رشد و توسعه گردشگری بشوند. در نهایت یافته های پژوهش حاکی از آن است که ابزارهای خط مشی گردشگری با توجه به نقش هایی که دولت ها در گردشگری ایفا می کنند به سه دسته ابزارهای تنظیمی، شناختی و هنجاری تقسیم می شوند و دولت با استفاده از این ابزارها می تواند موجب پایداری گردشگری شود. در بخش کمی، سنجه طراحی شده توسط پژوهشگران برای تایید یا رد فرضیه ها مورد استفاده قرار گرفت که از روایی محتوایی لازم و ضریب قابل اعتماد آلفای کرونباخ برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Enhancing the tourism capacity of Islamic Republic of Iran: an analysis of national tourism policymaking instruments

نویسندگان [English]

  • hasan danaii fard 1
  • seyed daryoush javid 2
  • ali asghar faani 2

چکیده [English]

The purpose of this study is to identify the policymaking instruments in Iran's tourism industry. This study tries to find an appropriate answer to the question of what instruments can be utilized in tourism policymaking. In order to find the response, researchers used a hybrid research method (qualitative-quantitative). Data were collected with a heuristic approach to tourism policy instruments. Based on the elements identified in this study, it can be inferred that identification of tourism policymaking tools is a solution for governments to pursue to the successful accomplishment of tourism development. Finally, it was indicated that respecting the role governments play in tourism, policymaking instruments can be divided into three categories: regulatory instruments, cognitive instruments, and normative instruments. In the quantitative section, the measure designed by researchers for confirming or refuting the hypotheses, possessed the required content validity and the approved Cronbach's alpha reliability coefficient (0.857).

کلیدواژه‌ها [English]

  • policy instrument
  • Tourism
  • Government