نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 هیئت علمی داشگاه علامه طباطبایی
2 هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
3 دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
با وجود قابلیت های بالایی که کشور ایران در زمینه گردشگری دارد متاسفانه جایگاه متناسب با قابلیت های خود در نظام سلسله مراتبی مقاصد گردشگری را ندارد. در پاسخ به دلیل این ناکامی فرضیه های مختلفی مطرح شده و بر همان اساس نیز راهبردها و راهکارهای گوناگونی برای خروج از این مشکل پیشنهاد شده است. راهبردهای یاد شده را می توان در یکی از حوزه های پنجگانه راهبردهای توسعه محصول، توسعه بازار، توسعه سرمایه گذاری، توسعه زیرساخت ها و نهایتا توسعه منابع انسانی طبقه بندی کرد. با توجه به اینکه گردشگری فعالیتی خدماتی است و افراد ارائه دهنده خدمت بخشی از محصول به شمار می آیند توسعه منابع انسانی از ارکان توسعه مقاصد، رضایت گردشگران و به تبع آن حفظ و بقای عملکرد سیستم است بنابراین تدوین و اجرای راهبرد توسعه منابع انسانی در صنعت گردشگری از اهمیت ویژه ای برخوردار است و آموزش مهمترین نقش را در این راستا ایفا می کند. پژوهش حاضر بر شناخت الگوی آموزشی حاکم و کیفیت شاخص های علمی و یادگیری در نظام آموزش عالی گردشگری در دانشگاه های ایران متمرکز شده و بدین منظور روش مطالعاتی طولی بر مبنای مطالعه گروه های همسال را در طول یک بازه زمانی ده ساله در دستور کار خود قرار داده است. جهت گردآوری داده های تحقیق از ابزارهایی چون مصاحبه پژوهشی و تحلیل داده های ثانویه بهره گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که گرچه تعداد دانشجویان و مراکز علمی گردشگری در بازه زمانی مورد بررسی رشد بسیاری داشته و به تنوع رشته های مرتبط با گردشگری افزوده شده است اما الگوی توسعه در زمینه جذب دانشجویان بر مدل های افقی و عمودی برگزیده تحقیق منطبق نمی باشند و از نظر شرایط و امکانات یادگیری کمبودهای قابل توجهی وجود دارد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Exploring the state of tourism in Iran’s higher
نویسندگان [English]
- mahmud ziai 1
- ali asghar saeedi 2
- mojhgan torab ahmadi 3
چکیده [English]
In tourism, like any other service industry, the people offering service are a constituent part of the product, and their expertise, theoretical knowledge, and job skills undeniably affect the quality of services. Hence, Composition and implementation of human resource development strategies is of a great importance and education/training, therein, plays a major part. Higher education, compared to other educational levels, is of greater significance for being in charge of training expert human resources to create knowledge and transfer it to the lower levels. Among the component indices of higher education system, the scientific criteria, including learning factors, teaching factors, and learning conditions and facilities, correlate directly with the quality of academic courses. In order to explore the state of these criteria in tourism academic courses, two models are used: horizontal model (based on the scientific nature of courses) and vertical model (based on the education level and hierarchy). Having investigated the indices of scientific system of tourism education based on these two models, it allows ascertaining the efficiency of education system in terms of form and content. This research focuses on identification of the model and quality of scientific and learning criteria of tourism in Iran’s higher education, utilizing a comparative-longitudinal research method. A comparative study was also performed between Iran and Turkey, using interviews and secondary data analysis. Results indicate that although the number of students and tourism education centers has increased dramatically in Iran, the development model has not conformed to the selected horizontal and vertical models of the research in terms of form and content. In addition, serious shortcomings seem to exist in learning facilities and conditions of all educational courses.
کلیدواژهها [English]
- Tourism
- Higher education
- scientific and learning criteria
- horizontal and vertical models