نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• زهره دهدشتی شاهرخ ¹
• جمشید صالحی صدقیانی ¹
• آزین هرندی ²

¹ هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

² دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

برندینگ یکی از عوامل تعیین کننده ارزش ویژه برند در صنعت هتل داری جهانی است. هدف از این مقاله بررسی تاثیر رضایت مصرف کننده بر رابطه بین ارزش ویژه برند از دیدگاه مصرف کننده و وفاداری به برند است. متغیرهای مستقل مدل مفهومی این پژوهش شامل: کیفیت فیزیکی، رفتار کارکنان، تناسب با خودپنداره ایده آل، هویت برند، تناسب با سبک زندگی، آگاهی از برند، متغیر میانجی رضایت مصرف کننده و متغیر وابسته وفاداری به برند است. در این مقاله محققان با افزودن متغیر آگاهی از برند به مدل نام، اکینسی و وایت مدل جدیدی را توسعه داده اند. این تحقیق از نوع پیمایشی است و از روش نمونه گیری چند مرحله ای استفاده شده است. حجم نمونه مورد بررسی 385 نفر از مهمانان هتل های پارس کرمان و تبریز است. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق از تحلیل عاملی تاییدی برای تایید مدل و از معادلات ساختاری برای پاسخ به فرضیات استفاده شده است که اساس کار در این روش ها بر مبنای ماتریس واریانس، کوواریانس مشاهده شده و پیش فرضی از جامعه است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که متغیرهای کیفیت فیزیکی، رفتار کارکنان، تناسب با خودپنداره ایده آل، هویت برند، تناسب با سبک زندگی و آگاهی از برند بر رضایت مصرف کننده تاثیر مستقیم و معناداری دارد و همچنین تاثیر رضایت مصرف کننده بر وفاداری به برند مستقیم و معنادار است. و متغیرهای کیفیت فیزیکی، رفتار کارکنان، تناسب با خودپنداره ایده ال، هویت برند، تناسب با سبک زندگی، آگاهی از برند از طریق رضایت مصرف کننده بر وفاداری به برند تاثیر غیر مستقیم و معناداری دارند

کلیدواژه‌ها

• ارزش ویژه برند از دیدگاه مصرف کننده
• رضایت مصرف کننده
• وفاداری به برند

عنوان مقاله [English]

Investigation of factors influencing the formation of conflicting relationship between agriculture and tourism sectors (Case study: Nowshahr and Chalous counties)

نویسندگان [English]

• zohreh dehdashti shahrokh ¹
• jamshid salehi sedghiani ¹
• azin harandi ²

چکیده [English]

The relationship between tourism and agriculture has been a challenging liaison in the tourism development literature. The state of relationship between these two important industries varies through a two-poled spectrum in which conflict is on one end and growth on the other. Given that most tourism destinations of the world are faced with rapid changes, adjusting the relationship between the two industries to move from a conflicting stance into a compatible situation, is a challenge for spatial management and planning. Coastal areas of Caspian Sea are concurrently agricultural and touristic destinations. With the increasing changes of the area in the recent decades, the relationship quality between the two sectors has become a critical issue in planning and regional development. Being this a matter of great concern in the region, this paper aims to investigate the entity of relationship between tourism and agriculture, and to identify the factors affecting the manner of this relationship, and finally to suggest some solutions. A survey analysis was conducted upon a statistical population consisting of farmers, administrations, real estate agents, and lawyers from two different areas: mountainous region of Chalous and plain lands of Nowshahr County. Results indicated that the relationship between stated industries is of the winner-loser type, being conflicting and destructive; as a matter of weaknesses in land-use management mechanisms, grave weaknesses in agriculture sector, mushrooming of real-estate agencies all around the area, and farmers’ attitudes regarding welfare—not expecting it to be achieved by way of agriculture. Finally the followings are suggested: Effective support of strategic agricultural products by government, reformation of land laws and regulations, establishing coherent executive and use-management mechanisms, and formulation of a structural-strategic plan for the purpose of spatial development in the region

کلیدواژه‌ها [English]

• Tourism
• Agriculture
• land-use management mechanism
• Nowshahr and Chalous Counties