نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• فرانک سیف الدینی ¹
• محمود شورچه ²

¹ هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

² دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

مکان های گردشگری همواره نیازمند یک برنامه کلی و جامع است که با ظرفیت های کشش ناحیه گردشگری و میزان بازدید کننده سازگار باشد. مقاله حاضر سیستم مدل سازی ظرفیت کششی را تدوین و تبیین می کند که به مدیران نواحی گردشگری این امکان را می هد تا برآوردهای کمی را که از شرایط یک ناحیه گردشگری بدست می آید با استانداردهای ظرفیت کشش تطبیق دهند. این مقاله مدل مدیریت سازگار آثار تاریخی را جهت تعیین وضع موجود سایت معبد آناهیتا، ناحیه گردشگری به لحاظ شرایط فیزیکی-اجتماعی موجود در آن و انطباق آن بر ظرفیت های کشش فیزیکی و اجتماعی است را تدوین و به کار می گیرد. به دنبال چنین نتایجی، همچنین مدیر نیازمند آگاهی از میزان ظرفیت کشش ناحیه گردشگری است که برای تعیین میزان ظرفیت کشش ناحیه گردشگری نیز از مدلهای ظرفیت کشش فیزیکی، ظرفیت کشش واقعی و ظرفیت کشش موثر در نمونه مورد مطالعه استفاده شده است. روش آزمون وزن دهی چند ویژگی ظرفیت نیز جهت انتخاب بهترین عمل مدیریتی، برای دست یابی به سازگاری با استانداردهای موجود در ظرفیت کشش معرفی می کند. مدل AMM خطاهای ایجاد شده ای که ممکن است توسط یک مدیر در تعیین وضعیت ناحیه گردشگری رخ دهد را از طریق بکارگیری قانون بیز به حداقل می رساند. در روش MASTEC از حدود قابل قبول تغییرات و مدیریت اثر بازدیدکنندگان همچنین تصمیم سازی چند ویژگی، برای انتخاب بهترین عمل مدیریتی و حداکثرسازی عملکرد مورد انتظار مدیر در سایت معبد آناهیتا استفاده شده است. این در حالی است که عوامل بسیاری توانایی نواحی گردشگری را جهت بکارگیری سیستم مدل سازی ظرفیت کشش محدود می کند. استفاده از ابزارهای خاص حمایتی در کاربرد سیستم مدل سازی می تواند برخی از این قبیل محدودیت ها را رفع کند.

کلیدواژه‌ها

• ظرفیت های کشش گردشگری
• مدیریت سازگار اثر تاریخی
• قانون بیز
• تصمیم سازی چند ویژگی
• معبد آناهیتا

عنوان مقاله [English]

Modeling carrying capacity and management for monuments condition in tourism regions Case study: Kangavar’s Anahita Temple

نویسندگان [English]

• faranak seyf -o- dini ¹
• mahmud shurche ²

¹

²

چکیده [English]

Tourism locations are required to develop a general management plan that is consistent with visitor carrying capacities. This paper describes a carrying capacity modeling system that allows regions’ tourism managers to quantitatively determine whether the current state of a region’s tourism condition is in compliance with those standards or not. The modeling system uses an ex-post adaptive monuments management (AMM) model to determine whether the current state of a tourism region complies with the physical and social carrying capacities. Also the manager requires knowledge of the tourism carrying capacity, which in this article is determined by the use of physical, real and effective carrying capacities. The multiple attribute scoring test of capacity (MASTEC) identifies the best management action for achieving compliance. The AMM model addresses potential errors that can occur when inferring a monument state from resource/social conditions. The AMM model minimizes the likelihood of such decision errors by using Bayes’ rule to determine the state of tourism regions. The MASTEC method allows a manager to identify the best management action for bringing an incompliant monument into compliance with carrying capacities. Limits of Acceptable Change and Visitor Impact Management, and multiple attribute decision making maximizes the manager’s expected utility function subject to stochastic carrying capacity. Anahita Temple was selected to showcase the usage of these models. Several factors limit the ability of tourism regions to implement the carrying capacity modeling system. Using a spatial decision support tool to implement the modeling system lessens some of these limitations.

کلیدواژه‌ها [English]

• tourism carrying capacities
• adaptive ecosystem management
• Bayes’ rule
• multiple attribute decision-making
• Anahita Temple