نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمود حسن پور
• زینب احمدی
• حسن الیاسی

دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

روند رو به رشد تقاضا و پذیرش طبیعت گردان و گردشگران در مناطق شکننده و حساس کویری و بیابانی ایران طی سال‌های اخیر و عدم وجود برنامه‏ریزی مدون و جامع برای گردشگری این مناطق لزوم توجه خاص به این مناطق را تشدید کرده است. لذا در این تحقیق، در راستای رویکرد توسعه پایدار گردشگری (طبیعت گردی) در مناطق کویری و بیابانی ایران با استناد به روش ظرفیت پذیرش گردشگری آستانه ظرفیت پذیرش مقصد‌های منطقه کویرنوردی کلوت شهداد، منطقه خور و بیابانک شامل روستاهای مصر و فرحزاد و منطقه مرنجاب مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور ابتدا با استفاده از ادبیات موجود و نظر کارشناسان موضوع، شاخص‏های مؤثر در برآورد ظرفیت پذیرش منطقه تعیین و سپس با به کارگیری روش کمی TCC، تعداد گردشگرانی که می‌توانند به صورت فیزیکی، واقعی و مؤثر در دو محدوده متمرکز و گسترده منطقه حضور یابند، محاسبه شده است. طبق نتایج حاصله منطقه مرنجاب- بند ریگ و شهداد نسبت به منطقه مصر و فرحزاد از ظرفیت بالاتری در پذیرش گردشگران برخوردار هستند. در ضمن این مناطق می‌توانند با افزایش ظرفیت‌های زیرساختی و خدماتی خود، ظرفیت پذیرش خود را افزایش دهند. هم‏چنین طبق نتایج تحقیق، در حال حاضر این مناطق در گردشگری متمرکز بیش از ظرفیت واقعی خود بارگذاری می‏شوند.

کلیدواژه‌ها

• ظرفیت پذیرش گردشگری
• گردشگری پایدار
• ارزیابی گردشگری

عنوان مقاله [English]

Tourism Carrying Capacity Determination for Desert Regions of Iran Case studies: Shahdad, Maranjab-Band e Rig , and Mesr-Farahzad

نویسندگان [English]

• mahmud hasanpour
• zeynab ahmadi
• hasan elyasi

چکیده [English]

In the recent years, deserts of Iran have been experiencing an ongoing boost of demand on the part of tourists. Given the sensitivity and fragility of these environments, accompanying the nonexistence of a comprehensive tourism development plan, the necessity for awareness and special attention to these areas has become highlighted. The present research based on tourism sustainability approach, tries to calculate the tourism carrying capacity of three desert destinations: Shahdad, Maranjab-Band e Rig, and Mesr-Farahzad. For this purpose, first by reviewing the literature and asking professionals’ opinions, the influencing indices on tourism carrying capacity of the regions were identified; afterwards, the ‘physical’, ‘real’, and ‘efficient’ carrying capacities were calculated for both extensive and intensive tourism zones. Results indicate that Maranjab-Band e Rig, and Shahdad have higher tourism carrying capacity in comparison with Mesr-Farahzad area. Also findings show that these areas can improve their tourism carrying capacities by developing their infrastructures and services. Furthermore, the current ‘real’ carrying capacities of these areas were found to be over-loaded in the intensive tourism zones.

کلیدواژه‌ها [English]

• Tourism carrying capacity
• sustainable tourism
• Tourism assessment