نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری مدیریت سیاست‌گذاری بازرگانی، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2 دانشجوی دکتری مدیریت سیاست‌گذاری بازرگانی، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
3 دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده
این پژوهش با هدف طراحی الگویی برای سیاست‌گذاری توسعه گردشگری اجتماعی هوشمند در ایران انجام شده است. مطالعه حاضر از نوع بنیادی بوده و با رویکرد میدانی به جمع‌آوری داده‌ها پرداخته است. جامعه مشارکت‌کنندگان شامل دو گروه از خبرگان، یعنی اساتید سیاست‌گذاری در حوزه گردشگری و مدیران فعال در صنعت گردشگری بوده است. داده‌های کیفی از طریق مصاحبه با ۶ پرسش گردآوری شد تحلیل داده‌ها با روش داده‌بنیاد انجام شد. نتایج نشان داد سرمایه اجتماعی جامعه میزبان، انگیزه‌های اقتصادی، ظرفیت نهادی در برنامه‌ریزی گردشگری و تحول دیجیتال بر گردشگری اجتماعی هوشمند مؤثرند. نظام نهادی، زیرساخت هوشمند و ناکارآمدی توزیع فضایی بر تنظیم سند ملی توسعه گردشگری اجتماعی، برنامه‌ریزی فضایی عدالت‌محور، نوآوری هوشمند برای عدالت در تجربه گردشگری، تقویت نهادهای سیاست‌گذار، توانمندسازی نیروی انسانی و نهادینه‌سازی گفتمان مسئولیت‌پذیری اثرگذارند. راهبردها و اقدامات منجر به پیامدها شامل توازن فرصت‌های گردشگری، پویایی اجتماعی مقصدها، ارتقای جایگاه ملی گردشگری و توسعه فراگیر پایدار می‌شوند.
کلیدواژه‌ها
- سیاست‌گذاری گردشگری
- گردشگری اجتماعی هوشمند
- فناوری‌های نوظهور در گردشگری
- توسعه منطقه‌ای پایدار
- کشور ایران
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Designing a Policy-Making Model for the Development of Smart Social Tourism in Iran
نویسندگان [English]
- Mehrnaz Tohidi Moghadam 1
- Raheleh Jalalniya 2
- Esmaeel MalekAkhlagh 3
1 PhD Student in Business Policy Management, Department of Business Management, Faculty of Management and Economics, University of Guilan, Rasht, Iran.
2 PhD Student in Business Policy Management, Department of Business Management, Faculty of Management and Economics, University of Guilan, Rasht, Iran.
3 Associate Professor, Department of Business Administration, Faculty of Management and Economics, University of Guilan, Rasht, Iran
چکیده [English]
This study aims to design a model for smart social tourism policymaking in Iran through qualitative research. Data were gathered via interviews with tourism academics and industry managers, and analyzed using grounded theory. Findings indicate that social capital, economic incentives, institutional capacity, and digital transformation are key drivers. Influencing factors include institutional frameworks, smart infrastructure, and uneven spatial development. These shape policies such as national social tourism planning, equitable spatial design, smart innovation for inclusive experiences, stronger institutions, workforce empowerment, and responsible governance. Strategic actions lead to balanced tourism opportunities, vibrant local communities, improved national tourism standing, and inclusive sustainability. The model integrates technology and social equity into policy, supporting just and sustainable tourism development. It offers a practical framework for policymakers to advance smart, socially responsible tourism in Iran, aligning innovation with inclusivity and long-term growth.
کلیدواژه‌ها [English]
- Tourism policymaking
- Smart social tourism
- Emerging technologies in tourism
- Sustainable regional development
- Islamic Republic of Iran
)