نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه سمنان

چکیده

هدف: هدف این پژوهش، بررسی رابطه­ی ساختاری ارزش درک­شده و رضایت گردشگر با رفتار مسئولانه­ زیست­محیطی با نقش میانجی مشارکت گردشگر در منطقه دریاچه الندان بوده است.
روش: پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده­ها از نوع تحقیقات توصیفی-همبستگی محسوب می­شود. جامعه آماری شامل کلیه گردشگران منطقه­ی گردشگری دریاچه الندان می­باشد. شرکت‌کنندگان 200 نفر از گردشگران دریاچه الندان (113 نفر گردشگر مرد، 87 نفر گردشگر زن) بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. همه آنها مقیاس‌های ارزش درک شده، رضایت گردشگر، مشارکت گردشگر و رفتار مسئولانه زیست محیطی را تکمیل کردند. داده‌ها با مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزار LISREL تحلیل شدند.
یافته­ها:یافته‌ها نشان داد که ارزش درک شده تأثیر معناداری بر رفتار مسئولانه زیست محیطی دارد. ارزش درک شده به طور غیرمستقیم با میانجی­گری­ مشارکت گردشگر بر رفتار مسئولانه زیست محیطی تأثیر معناداری دارد. همچنین، رضایت گردشگر تأثیر معناداری بر رفتار مسئولانه زیست محیطی دارد و نیز رضایت گردشگر به صورت غیرمستقیم با میانجی­گری­ مشارکت گردشگر بر رفتار مسئولانه زیست محیطی تأثیر معناداری دارد.
بحث: ارزش درک­شده  و رضایت گردشگر به طور مستقیم و با واسطه مشارکت گردشگر می‌توانند رفتار مسئولانه­ زیست­محیطی را تحت تاثیر قرار داد. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Structural Relationship of Perceived Value and Tourist Satisfaction with Environmentally Responsible Behavior: The Mediating Role of Tourist Activity Involvement

چکیده [English]

The purpose of this paper is to test the structural relationship of perceived value and tourist satisfaction with environmentally responsible behavior through the mediating role of tourist activity involvement in Alandan Lake located at Chahardangeh rural district in Sari, Iran.
Regarding the goal, the current research is practical, and regarding the method of data collection, it is considered descriptive - correlation. The statistical population for the study consists of tourists who visited Alandan Lake. Participants were 200 Alandan tourists (113 male and 87 female) selected using convenience sampling method. All of the participants completed scales of perceived value, tourist satisfaction, environmentally responsible behavior and tourist activity involvement. Data were analyzed by the path analysis using LISREL software.
The results showed that perceived value had a structural effect on environmentally responsible behavior. Perceived value by mediating tourist activity involvement had an indirect effect on environmentally responsible behavior. Moreover, tourist satisfaction had a direct effect on environmentally responsible behavior and also tourist satisfaction by mediating tourist activity involvement had an indirect effect on environmentally responsible behavior.
Perceived value and tourist satisfaction can directly and by mediating tourist activity involvement influence environmentally responsible behavior.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Perceived Value
  • satisfaction
  • environmentally responsible behavior
  • activity involvement
ابراهیمی، ابوالقاسم. و منصوری، سیدحسن. (1392). بررسی تأثیر کیفیت خدمات، ارزش درک­شده و عاطفه لذتی بر تمایلات رفتاری مشتریان. فصلنامه مدیریت، 10(32)، 14 -1.
ابراهیم­زاده، عیسی. یاری، منیر. و یاری، یاسمن. (1392). شناسایی و اولویت­بندی الزامات رضایت­مندی گردشگری شهری با استفاده از مدل کانو. مجله آمایش جغرافیایی فضا، (9)، 150 -127.   
ایمانی خوشخو، محمدحسین. و جاودانه، علی. (1390). میزان رضایت گردشگران اروپایی از تجربه سفر به ایران. گردشگری و توسعه، 1(1)، 30 -17.
ادهمی، عبدالرضا. و اکبرزاده، الهام. (1390). بررسی عوامل فرهنگی مؤثر بر حفظ محیط زیست شهر تهران. نشریه جامعه­شناسی مطالعات جوانان، 1(1)، 62 -37.
امینیان، سکینه. صادقی، ابراهیم. فرجی، عبدالله. و نادری گور قلعه، افشین. (1391). بررسی فرصت­ها و چالش­های توسعه پایدار اکوتوریسم ایران. دومین همایش راهکارهای توسعه اقتصادی با محوریت برنامه­ریزی منطقه­ای، دانشگاه آزاد اسلامی سنندج، 9 و 10 خرداد ماه.
اردکانی، سعید. میرغفوری، سیدحبیب­اله. و برقی، شاهین. (1389). شناسایی و اولویت­بندی مؤلفه­های مؤثر بر سطح رضایت گردشگران خارجی در شیراز با استفاده از تکنیک­‌های تحلیل عاملی و تصمیم­‌گیری چند شاخصه.  مطالعات مدیریت گردشگری، (13)، 23 -1.
جعفرصالحی، سحر. و فاضلی، محمد. (1392). شکاف نگرش، دانش و رفتار زیست محیطی گردشگران. فصلنامه علمیپژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، 22(2)، 161 -137.
حسینی، سیدرضا. (1387). چگونگی افزایش بهره­برداری در اکوتوریسم و توریسم پایدار در شهرستان­های دنا و بویراحمد (بخش مرکزی). پایان نامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، دانشکده تحصیلات تکمیلی، دانشگاه آزاد نجف آباد.
حسینی، میرزا­حسن. یزدان پناه، احمدعلی. و فرهادی نهاد، رومینا. ( 1391). بررسی تأثیرات مستقیم و غیر­مستقیم عناصر بازاریابی رابطه­ای بر وفاداری دانشجویان. فصلنامه پژوهش و برنامه­ریزی در آموزش عالی، 18( 4)، 143 -121.
خوش­فر، غلامرضا. صالحی، صادق. و عقیلی، محمود. (1388). سرمایه اجتماعی و رفتارهای زیست محیطی مسئولانه در شمال ایران. فصلنامه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، (20).
 
رنجبریان، بهرام. و زاهدی، محمد. (1386). بررسی اثرات تکرار سفر به اصفهان بر میزان رضایت گردشگران خارجی. مجله جغرافیا و توسعه ناحیه­ای، 5(9)،  78 -65.
زارعی، عظیم. قربانی، فاطمه. و پدرام­نیا، مینو. (1391). عوامل مؤثر بر واکنش­های رفتاری بازدیدکنندگان از مقصدهای گردشگری. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، 6(20)، 166- 141.
زیاری، کرامت الله. امانپور، سعید. و امیری فهلیانی، محمدرضا. (1392). بررسی عوامل موثر در توسعه صنعت گردشگری شهری با تاکید بر عوامل موثر بر رضایت­مند گردشگران. فصلنامه جغرافیایی سرزمین، 10 (37)، 32 -15.
سرور، رحیم. موسوی، میرنجف. و دانیالی، تهمینه. (1390). رابطه مشارکت محلی و توسعه روستایی در شهرستان میاندوآب. مجله روستا و توسعه، 4(2)، 137 -117.
صابری­فر، رستم. فال­سلیمان، محمود. و قیصاری، صدیقه. (1391). توسعه محلی پایدار و جلب مشارکت حداکثری مردم بر اساس تجربه پروژه بین­الملل ترسیب کربن. مجله جغرافیا و توسعه، (28)، 54-41.
صالحی، صادق. (1389). نگرش جدید نسبت به محیط زیست و مصرف انرژی. مطالعات فرهنگی و ارتباطات، (20)، 216-197.
صالحی، صادق. (1392). بررسی رابطه دانش و رفتار مسئولانه زیست محیطی. فصلنامه تعلیم و تربیت، (116)، 130-107.
علیقلی­زاده فیروزجایی، ناصر. رمضان­زاد لسبوئی، مهدی. و اسمعیلی، مجید. (1394). سنجش رفتارهای زیست محیطی گردشگران در مقصدهای کویری و بیابانی. فصلنامه پژوهش­های روستایی، 6(2)، 272 -253.
فنی، زهره. برغمدی، مجتبی. اسکندرپور، مجید. و سلیمانی، منصور. (1391). سنجش میزان رضایت­مندی گردشگران شهر گرگان.  فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، 6(20)، 48 -31. 
کفاش­پور، آذر. رحیم­نیا، فریبرز. و نبی­زاده، طاهر. (1390). ارزش در­شده و نگرش کاربران در راستای تبلیغات اینترنت. فصلنامه علمی- پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، (3)، 98 -79.
گل­شیری اصفهانی، زهرا. خادمی، حسین. صدیقی، رضا. و تازه، مهدی. (1388). مشارکت روستائیان: مطالعه موردی بخش گندمان شهرستان بروجرد، 12(1)، 167- 147.
معتمدی‌نیا، زهره. پاپ‌زن، عبدالحمید. و مهدی‌زاده، حسین. (1393). عوامل مؤثر بر نگرش زیست محیطی مالکان و مدیران SMEهای کشاورزی استان‌های کرمانشاه و ایلام. نشریه محیط زیست طبیعی، منابع طبیعی ایران، 67 (1)، 103-91.
مهدوی، سید محمدصادق. و رحمانی خلیلی، احسان. (1387). بررسی تأثیر دینداری بر مشارکت اجتماعی شهروندان تهرانی. پژوهشنامه علوم اجتماعی، 2(4)، 5- 29.
نظرپور، محمدنقی. و منتظری مقدم، مصطفی. (1389). سرمایه اجتماعی و توسعه اقتصادی: مطالعه­ای درباره مشارکت اجتماعی از منظر اسلام. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد اسلامی، 10(37)، 87- 57.
همتی، رضا. و زهرانی، داوود. (1393). بررسی عوامل موثر بر رضامندی و وفاداری گردشگران خارجی به اصفهانبه مثابه برند گردشگری. مجله­یبرنامه­ریزیوتوسعهگردشگری، 3(10)،  204- 182. 
Bjork, P. (2000). Ecotourism from a Conceptual Perspective and Expended Definition of a Unique Tourism Form. International Jornal of Tourism Research, 2(3), 189- 202.
Carlson, J., Ocass, A., & Ahrholdt, D. (2015). Assessing Customers Perceived Value of the Online Channel of Multichannel Retailers. Retailing and Consumer Services, 27, 90- 102.
 Cevdet Altunel, M., & Erkut, B. (2015). Cultural tourism in Istanbul: The mediation effect of tourist experience and satisfaction on the relationship between involvement and recommendation intention. Journal of Destination Marketing & Management, 4(4), 213- 221.
Chen, C. F., & Chen, F.S. (2010). Experience Quality, perceived value, satisfaction and behavioral intentions for heritage tourists. Tourism Management, (31)1, 29- 35.
Chi, G. (2005). A study of developing destination loyalty model. Doctoral Dissertation, Oklahoma State University.
Chiu, Y. T. H., Lee, W. I., & Chen, T. H. (2014). Environmentally responsible behavior in ecotourism: Exploring the role of destination image and value perception, Asia Pacific Journal of Tourism Research, 19(8), 876- 889.
Gursoy, D., & Gavcar, E. (2003). International Leisure Tourist’s Involvement Profile. Annals of Tourism Research, (30)4, 906- 926.
Helena, Chiu, Y. T., Lee, W. I., & Chen, Y. T. (2014). Environmentally Responsible Behavior in Ecotourism: Exploring the Role of Destination Image and Value Perception. Asia Pasific Journal of Tourism Research, (19)8, 876- 889.
Josiam, B. M., Smeaton, G., & Clements, C. J. (1999). Involvement: travel motivation and destination selection. Journal of Vacation Marketing, 5(2), 167–175.
Kil, N., Holland, S. M., & Stein, T. V. (2014). Structural relationships between environmental attitudes, recreation motivations, and environmentally responsible behaviors. Journal of Outdoor Recreation and Tourism, 7-8, 16–25.
Lee, T. H., & Jan, F. H. (2015). The effects of recreation experience, environmental attitude, and biospheric value on the environmentally responsible behavior of nature-based tourists. Journal of Sustainable Tourism, 23(7), 193- 208.
Lo, A. S., & Lee, C. Y. (2011). Motivations and perceived value of volunteer tourists from Hong Kong. Tourism Management, (32)2, 326- 334.
Lu, L., Chi, C. J., & Liu, Y. (2015). Authenticity, Involvement, and Image: Evaluating Tourist Experiences at Historic Districts. Tourism Management, 50, 85-96.
Namyun, K., Stephen, H., & Taylor, S. (2014). Structural relationships between environmental attitudes, recreation motivations, and environmentally responsible behaviors. Journal of Outdoor Recreation and Tourism, 7-8, 16– 25.
Nyaupane, G. P., Morais, D. B., & Dowler, L. (2016). The Role of Community: Involvement and Number/ Type of Visitor on Tourism Impacts. Tourism Management, 27, 1373- 1385.
Ojedokun, O. (2011). Attitude towards littering as a mediator of the relationship between personalities attributes and responsible environmental behavior. Waste Management, 31, 2601– 2611.
Oluyinka, O. (2013). Self-Monitoring and Responsible Environmental Behaviour: the Mediating Role of Attitude towards Littering. Frontiers in Psychological and Behavioral Science Jan, 2(1), 31-38.
Pandža Bajs, I. (2015). Tourist Perceived Value, Relationship to Satisfaction, and Behavioural Intentions: The Example of the Croatian Tourist Destination Dubrovnik. Journal of Travel Research,) 54(1), 122-133.
Prebensen, N. K., & College, F. (2003). Tourist Satisfaction with a Destination: Antecedents and Consequences, Journal of Hospitality and Leisure Marketing, 14(1), 5- 22.
Thapa, B. (2010). The mediation effect of outdoor recreation participation on environmental attitude-behavior correspondence. The Journal of Environmental Education, 41(3), 133-150.
Tsung, L., & Fen, J. (2015). The Effects of Recreation Experience, Environmental Attitude and Biospheric Value on the Environmentally Responsible Behavior of Nature-Based Tourists. Environmental Management, 56, 193– 208.
Weaver, D. B. & Lawton, L, J. (2007). Twenty Yearson: The State of Contemporary Ecotourism Research, Tourism Management, 28, 1168-1179.
Yang, H., Yue, J., Zo, H., & Choi, M. (2016). User Acceptanceof Wearable Devices: Extended Perspective of Perceived Value. Telematics and Informatics, 33, 256- 269.