Document Type : Research Paper

Authors

1 Professor, Tourism Management Dept., Faculty of Management and Accounting, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

2 Assistant Professor, Tourism Management Dept., Faculty of Management and Accounting, Allameh Tabataba'i University

3 Ph.D. Candidate, Tourism Management Dept., Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

Abstract

In recent years, some countries and destinations have used brands to describe themselves, in a way that "tourism nation branding" has become one of the main focuses of tourism marketing studies. On the other hand, tourism development depends more on tourism policy-making than the known underlying factors, which imply the determination of governments to develop this industry, and it reflects in high-scale documents and laws as well as in monitoring their proper implementation. This study analyzes the branding approach in macro policies of tourism in Iran. The research is descriptive-analytical and qualitative. After reviewing the research background, tourism nation branding policies were extracted from the content of the selected documents by thematic analysis. Then 243 primary codes were categorized into 62 basic themes, 21 organizing themes, and four global themes entitled (1)Nation tourism branding, (2)Components, (3)Effects, and (4)Factors affecting it. Finally, the thematic network was drawn, and the results were interpreted. According to the findings, not only the specialized indicators of tourism nation branding but also the primary indicators of policy-making have been ignored. At the top of them are a lack of systematization, a lack of stability and integrity, and a lack of guidance on implementing decisions.
Introduction
It seems that an essential part of the challenge of not paying attention to tourism branding can be found in macro tourism policies and policy-makers' lack of attention to integrating tourism development and marketing measures through branding. Therefore, the present study is designed in response to this question of whether the branding approach can be discovered in macro tourism policies? So we can explain the situation of tourism branding in the macro perspectives of the country to identify gaps and fundamental shortcomings of the Iranian policy system in this field.
In addition, a comparison of credible reports related to the national brand with tourism reports (before the Covid-19 epidemic) shows that 7 out of the top 10 countries in the NBI index presented in 2019 were among the top tourist destinations in the world (in terms of tourist attraction and income) in the same year, which was published in the report of the World Tourism Organization (UNWTO) entitled Tourism Highlights 2020.
Materials and Methods
The present study aimed to analyze the policies of different parts of the tourism nation branding in basic and large-scale documents, using thematic analysis. Then, the themes related to tourism branding were extracted. For this purpose, the basic (specific to tourism) and large-scale (macro) laws, documents, programs, and regulations of the Islamic Republic of Iran related to the field of tourism were identified (21 documents). Considering that the Iranian tourism industry has been influenced by the political institution more than anything else, the documents after the Islamic Revolution of Iran have been introduced and examined in this study. Then, based on the Attride-Stirling method, the coding was performed to identify basic themes (codes and points of the text), organizing themes (combining and summarizing basic themes), and global themes (governing the whole text) to form a thematic network. This research is descriptive-analytical and qualitative (in terms of the nature of the data).
Discussion and Results
The first step- parsing the text: first, the content of the documents was studied independently by the researchers, and the irrelevant or unuseful information was removed. Then, by separating the useful and related points, for example, the related content to tourism, branding, and its dimensions (explicitly or implicitly), the coding process began, and the basic themes were identified based on the initial codes.
The second step- interpreting the text and drawing the thematic network: In the next step, 243 initial codes were identified after reviewing the basic themes and ensuring the method of classification, naming, and adapting them to the original codes. Then, the primary codes were categorized into 62 basic themes, 21 organizing themes, and four global themes entitled (1) Nation tourism branding, (2) Components, (3) Effects, and (4) Factors affecting it. Finally, the thematic network was drawn, and the results were interpreted.
Conclusions
As confirmed in the present study, despite the importance of the tourism industry as an economic sector in the world, tourism nation branding has received little attention from policy-makers and the planning system in Iran. So that, only designing a random logo and slogan has been considered. Even designing and implementing a promotional program (albeit short-term) did not matter much for the same logo. In this regard, contrary to the consensus of researchers on the process of place branding and destinations branding, such an approach can not be traced in the selected documents, which shows the lack of importance of tourism branding in the field of public policy and tourism policy. The findings of this study are in line with the research literature. However, there are many obstacles along the way. According to the findings, it seems that given the current situation and the incomprehensible position of tourism nation branding in public policy, Iran is not currently ready to develop a purposeful and coherent tourism nation brand in the long run.

Keywords

Main Subjects

اخلاصی، امیر. (1393). برندسازی برای مکان، مراکز خرید و مقاصد گردشگری. تهران: انتشارات علمی.
اسدی، درنا و رفیعیان، مجتبی (1397). بررسی عوامل مؤثر بر بازآفرینی محلات تاریخی با تأکید بر رویکرد برندسازی شهری (نمونه موردی: محله سنگ سیاه شیراز). مطالعات محیطی هفت حصار، سال 6، شماره­ی 24، صص. 14-5.
امین­زاده، شهرام، فرهنگی، علی­اکبر و نعامی، عبدالله. (1396). طراحی مدلی برای به­کارگیری رسانه‌های اجتماعی در برندسازی ملی جمهوری اسلامی ایران از منظر گردشگری مذهبی. دوفصلنامه­ی علمی‌ـ پژوهشی اسلام و علوم اجتماعی، سال 9، شماره­ی 17، صص. 16-5.
ایمانی خوشخو، محمدحسین و ایوبی یزدی، حمید (1389). عوامل مؤثر بر ارزش ویژه­ی برند در مقصد گردشگری شهر یزد. فصلنامه­ی مطالعات مدیریت گردشگری، شماره­ی 13، صص. 137-113.
آقاجانی، حسین، امیرفخریان، مصطفی و کاظمی بی­نیاز، مهدی (1391). زیارت و گردشگری در برنامه­ها و اسناد کلان توسعه­ی کشور (با تأکید بر زیارت امام رضا (ع)). مطالعات اجتماعی گردشگری، شماره­ی 1، صص. 75-63.
پرچکانی، پروانه (1397). طراحی الگوی برند پایدار در مقاصد گردشگری ساحلی (مطالعه موردی: منطقه­ی ساحلی چابهار). رساله­ی دکتری، چاپ­نشده، دانشگاه علم و فرهنگ تهران.
ترکستانی، محمدصالح، بخشی­زاده، کبری، و جاهدی، پدرام. (1397). نگاشت شبکه­ی تداعی­های برند گردشگری منطقه­ی آزاد کیش با استفاده از روش نقشه­ی مفهومی برند. فصلنامه­ی مطالعات مدیریت گردشگری، سال 13، شماره­ی 42، صص. 65-41.
جاودان، مجتبی، فیروزی، معصومه، ادیبی سده، زهرا، و پاوه­ای، سعیده. (1393). ارزیابی سیاست­ها و برنامه­های توسعه­ی گردشگری ایران در چارچوب رهیافت توسعه­ی پایدار گردشگری. همایش بین­المللی علمی راهبردی توسعه­ی گردشگری جمهوری اسلامی ایران چالش­ها و چشم­اندازها، جهاد دانشگاهی.
جلالیان، سیداسحاق. (1397). بررسی عوامل مؤثر بر ارزش ویژه­ی برند در مقصد گردشگری، مطالعه­ی موردی: شهر مریوان. فصلنامه­ی گردشگری شهری. دوره­ی 5، شماره­ی 4، صص. 86-73.
جهانیان، منوچهر، آقایی، محمد، و واحدی، الهام. (1399). الگوی پارادایمی خلق ارزش برند مقصدهای گردشگری ایران. دوفصلنامه­ی مطالعات اجتماعی گردشگری، سال 8، شماره­ی 16، صص. 222-191.
حاجی گل یزدی، فائزه. (1394). تأثیر برند گردشگری شهر یزد در ایجاد رضایت و وفاداری گردشگران داخلی. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد، چاپ­نشده، دانشگاه علامه طباطبایی.
خاکپور، براتعلی، عباسی، حامد، و شاکرمی، نعمت (1397). ارزیابی و تحلیل جایگاه برند گردشگری استان فارس بر پایه­ی هویت رقابت­پذیری ملی. فصلنامه­ی مطالعات مدیریت گردشگری، شماره­ی 44، صص. 142-109.
دینی، کیت. (2008). برندسازی ملی: مفاهیم، مسائل و کاربردها (دهقان، نبی­اله، پوررضا، محمد، علیزاده، حمید، و شریفی سیگارودی، سبحان، مترجم، 1395). تهران: نشر فوژان.
رحیمی، مرضیه (1395). بررسی چالش­های برند مقصد گردشگری ورزشی ایران. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد، چاپ­نشده، دانشگاه حکیم سبزواری.
شهماری گلستان، عسگر، و فرهودی، آرش. (1399). شناسایی و اولویت­بندی مؤلفه‌های ارزش ویژه­ی برند در مقاصد گردشگری (مطالعه­ی موردی: شهر خلخال). فصلنامه­ی علمی پژوهش و برنامه­ریزی شهری، سال 11، شماره­ی پیاپی 40، 90-77.
صنایعی، علی، و مولایی، احمدرضا. (1393). برندسازی در مقاصد گردشگری. شیراز: نامه­ی پارسی.
ضرغام بروجنی، حمید، و بارزانی، هلیا. (1392). آسیب­شناسی برند گردشگری ایران. فصلنامه­ی علمی‌ـ پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، سال 3، شماره­ی 1، شماره­ی پیاپی 8، صص. 80-63.
ضرغام بروجنی، حمید، و بذرافشان، مرتضی. (1393). بررسی عوامل مؤثر بر اجرای خط­مشی­های گردشگری جمهوری اسلامی ایران (از دیدگاه پژوهشگران دانشگاهی). مجله­ی برنامه­ریزی و توسعه­ی گردشگری، سال سوم، شماره­ی 9، صص. 51-31.
ضرغام بروجنی، حمید، و حیدری، اصغر. (1395). تأثیر رسانه­های نوین بر توسعه­ی استراتژی­های گردشگری در راستای اهداف سند چشم­انداز بیست­ساله­ی کشور افق 1404. فصلنامه­ی میراث و گردشگری، دوره­ی 1، شماره­ی 2، صص. 25-13.
ضرغام بروجنی، حمید، و صداقت، مریم. (1397). مدل فرایندی توسعه­ی پایدار گردشگری جمهوری اسلامی ایران: نظریه­ای داده­بنیاد با تأکید بر برنامه­های پنج­ساله­ی توسعه­ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی. فصلنامه­ی علمی-پژوهشی گردشگری و توسعه، سال 7، شماره­ی 3، صص. 73-25.
عابدی جعفری، حسن، تسلیمی، محمدسعید، فقیهی، ابوالحسن و شیخ­زاده، محمد. (1390). تحلیل مضمون و شبکه­ی مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده­های کیفی. اندیشه­ی مدیریت راهبردی، سال 5، شماره­ی 2، شماره­ی پیاپی 10، صص. 198-151.
فرجام، سعید، نساجی کامرانی، مهدی، و بردبار، زهره. (1397). بررسی تأثیر ارزش ویژه­ی برند بر وفاداری گردشگران به منطقه­ی گردشگری شیراز. فصلنامه­ی علمی‌ـ پژوهشی گردشگری و توسعه، سال 7، شماره­ی 3، صص. 126-107.
قلی­پورسوته، رحمت­الله، امیری، مجتبی، ضرغام­بروجنی، حمید و کیانی فیض­آبادی، زهره. (1397). واکاوی موانع توسعه­ی گردشگری پزشکی در ایران با تأکید بر الزامات سیاست­گذاری. گردشگری و توسعه، دوره­ی 7، شماره­ی 4، شماره­ی پیاپی 17، صص. 60-38.
کلر، کوین لین (2008). مدیریت استراتژیک برند (عطیه بطحایی، مترجم، 1391). تهران: انتشارات سیته.
کیانی فیض­آبادی، زهره. (1397). عوامل مؤثر بر وفاداری به مقصد گردشگری با نقش میانجی رضایت گردشگران (موردمطالعه: شهر کاشان). فصلنامه­ی گردشگری شهری، دوره­ی 5، شماره­ی 4، صص. 120-105.
محمدی گلوندانی، مریم (1394). عوامل مؤثر بر برند گردشگری استان گیلان. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد. چاپ‌نشده. موسسه­ی آموزش عالی کوشیار.
محمودزاده حسینی، سمیه­سادات (1395). بررسی راهکارهای گرافیکی ایجاد برندینگ گردشگری مذهبی بر اساس آیین­های عزاداری عاشورا در ایران. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد، چاپ­نشده، موسسه­ی آموزش عالی فردوس.
مرادی، فاطمه، سعیده زرآبادی، زهرا سادات و ماجدی، حمید (1397). تبیین مدل برندسازی شهری در راستای ارتقای رقابت­پذیری و رشد اقتصاد شهری با استفاده از مدل F’ANP. فصلنامه­ی علمی‌ـ پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، شماره­ی 2 (پیاپی 22)، صص. 56-33.
مقدم، فرزاد (1398). برندسازی در هفت گام: راهنمای کاربردی خلق و مدیریت برند. تهران: انتشارات سیته.
نجارزاده، محمد، ابراهیمی، سیدعباس، و گلستانه، رضوان. (1398). استفاده از برند گردشگری جهت ایجاد انگیزه­ی سفر با نقش میانجی نگرش نسبت به مقصد گردشگری. فصلنامه­ی علمی مطالعات مدیریت گردشگری، سال 14، شماره­ی 45، صص. 166-139.
نساجی کامرانی، مهدی (1396). طراحی مدل ارتقای جایگاه برند گردشگری جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر نقش دولت. رساله­ی دکتری، چاپ­نشده، دانشگاه پیام نور (مرکز تحصیلات تکمیلی).
ویسی، هادی. (1396). بررسی سیاست­گذاری صنعت گردشگری در قوانین بالادستی جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه­ی مطالعات راهبردی سیاست­گذاری عمومی، دوره­ی 7، شماره­ی 25، صص. 112-93.
Aabedi J., H., Taslimi, M. S., Faghihi, A. & Sheikhzadeh, M. (2011). Thematic analysis and thematic network: a simple and efficient way to explain patterns in qualitative data. Journal of Strategic Management Thought, 5(2), Continous No. 10, pp. 151-198. [In Persian].
Aaker, David A. & Joachimsthaler, Erich (2000). Brand Leadership. New York: The Free Press.
Aghajani, H., Amirfakhrian, M. & Kazemi B., M. (2012). Pilgrimage & tourism in the large-scale development programs and documents of the country- with emphasis on the pilgrimage of Imam Reza. Journal of Social Studies of Tourism, (1), pp. 63-75. [In Persian].
Airey, D. (2015). Developments in understanding tourism policy. Tourism Review, 70) 4), 246-258.
Albino, S. P. B. (2015). Tourism in University Cities: The Role of Universities in Place Branding. Universidade De Lisboa (Instituto de Geografia e Ordenamento do Territorio) (Portugal) & University of Exeter (Business School) (UK), an unpublished Ph.D. Dissertation.
Allan, Malcolm. (2011). The leadership challenge. In Morgan, Nigel, Pritchard, Annette, & Pride, Roger (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 81-90). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Amin Zadeh, Sh., Farhangi, A. A., & Naami, A. (2017). Designing a model for using social media in the national branding of the Islamic Republic of Iran from the perspective of religious tourism. Journal of Islam and Social Sciences, 9(17), pp. 5-16. [In Persian].
Asadi, D., & Rafiean, M. (2018). Investigating Effective Factors on Historical Neighborhoods Regeneration with Emphasis on Urban Branding Approach (Case Study: Sang-siah Neighborhood in Shiraz). Haft Hesar Environmental Studies, 6(24), pp. 5-14. [In Persian].
Attride-Stirling, J. (2001). Thematic networks: an analytic tool for qualitative research. Qualitative research, 1(3), 385-405.
Chan, Chung-Shing & Marafa, Lawal M. (2019). Branding Places and Tourist Destinations: A Conceptualisation and Review. In The Branding of Tourist Destinations: Theoretical and Empirical insights. Camilleri, Mark Anthony (Ed.) (pp. 15-42). Emerald Publishing Limited.
Ipsos. (2019). Place brand research: Ipsos public affaris, Anholt Ipsos Nation Brands Index (NBI). France: Ipsos Global Market Research and Public Opinion Specialist.
Day, G. J. (2005). Branding Nations as Tourism Destinations in the USA: The Australian Experience. Department of Tourism, James Cook University (Austrailia), an unpublished Ph.D. Dissertation.
Dinnie, K. (2008). Nation Branding: Concepts, issues, practice (Dehghan, N., Pourreza, M., Alizadeh, H. & Sharifi Sigarourdi, S. Translators, 2016). Tehran: Fouzhan. [In Persian].
Dinnie, K. (2008). Nation Branding: Concepts, issues, practice. UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Došen, Ð. O., Vranešević, T., & Prebežac, D. (1998). IMPORTANCE OF BRANDING IN THE DEVELOPMENT OF MARKETING STRATEGY OF CROATIA AS TOURIST DESTINATION. Acta Turistica, 10(2), pp. 110-127.
Dredge, D. & Jenkins, J. (2011). New spaces of tourism planning and policy. In Dredge, D. & Jenkins, J. (Eds.). Stories of practice: tourism policy and planning, UK & USA: Ashgate. 1-12.
Edgell, D. L. Sr., & Swanson, J. R. (2019). Tourism policy and planning: yesterday, today and tomorrow (3rd Ed.). NY, USA: Routledge.
Ekhlasi, A. (2014). Branding for places, shopping malls & destinations. Tehran: Elmi Publications. [In Persian].
Farjam, S., Nasaji Kamrani, M. & Bordbar, Z. (2018). Investigating the effect of brand equity on tourists' loyalty to Shiraz tourism region. Journal of Tourism and Development, 7(3), pp. 107-126. [In Persian].
Foroudi, P., Gupta, S., Kitchen, Ph., Foroudi, M. M., & Nguyen, B. (2016). A framework of place branding, place image, and place reputation: Antecedents and moderators. Qualitative Market Research: An International Journal, 19(2), 241-264.
Fyall, A. (2011). The partnership challenge. In Morgan, Nigel, Pritchard, Annette, & Pride, Roger (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 91-103). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
García, J. A., Gómez, M., & Molina, A. (2012). A destination-branding model: An empirical analysis based on stakeholders. Tourism Management, 33, pp. 646-661.
Gholipour S., R., Amiri, M., Zargham B., H. & Kiani Feyzabadi, Z. (2018). Analysis of barriers to the development of medical tourism in Iran with emphasis on policy-making requirements. Journal of Tourism and Development, 7(4), Continous No. 17, pp. 38-60. [In Persian].
Giannopoulos, A. A., Piha, L. P., & Avlonitis, G. J. (2011). “Desti-Nation Branding”: what for? From the notions of tourism and nation branding to an integrated framework. Berlin International Economics Congress.
Gupta, Sh., Foroudi, M. M., Väätänen, J., Gupta, S., & Wright, L. T. (2018). Nations as brands: Cinema's place in the branding role. Journal of Business Research, (116), 721-733.
Haji Gol Yazdi, F. (2015). The Brand Role of Yazd City Tourism Indusrty in Promotion of Internal Tourist Satisfication and Loyalty. Allameh Tabataba'i University (Tehran), an unpublished master thesis. [In Persian].
Hall, M. (2008). Tourism planning: policies, processes and relationships (2nd Ed.). UK: Pearson Education Limited.
Hankinson, G. (2004). Relational network brands: Towards a conceptual model of place brands. Journal of Vacation Marketing, 10(2), 109-121.
Hankinson, Graham. (2007). The Management of Destination Brands: Five Guiding Principles Based on Recent Developments in Corporate Branding Theory. Journal of Brand Management, No. 14, pp. 240-254.
Hassan, S. & Mahrous, A. A. (2019). Nation branding: the strategic imperative for sustainable market competitiveness. Journal of Humanities and Applied Social Sciences, 1 (2), 146-158.
Hidreth, Jeremy. (2011). The measurement challenge. In Morgan, Nigel, Pritchard, Annette, & Pride, Roger (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 155-168). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Imani Kh., M. H. & Ayyoubi Y., H. (2010). Factors affecting the brand equity in the destination of Yazd City. Journal of Tourism Management Studies, (13), pp. 113-137. [In Persian].
Jahanian, M., Aghaie, M. & Vahedi, E. (2020). Social Tourism Studies, 8(16), pp. 191-222. [In Persian].
Jalalian, S. E. (2018). Investigating the factors affecting destination’s brand equity, a case study of Marivan city. Journal of Urban Tourism, 5(4), pp. 73-86. [In Persian].
Javedan, M., Firouzi, M., Adibi S., Z. & Paveie, S. (2014). Evaluation of Iran tourism development policies & programs in the framework of sustainable tourism development approach. International Scientific-Strategic Conference on Tourism Development of the Islamic Republic of Iran Challenges & Prospects, Academic Center for Education, Culture and Research (Jahād-e Dāneshgāhi). [In Persian].
Kavaratzis, M. & Ashworth, G. J. (2007). Partners in Coffeeshops, Canals & Commerce: Marketing the City of Amesterdam. Cities, 24(1), 16-25.
Kavaratzis, M. & Hatch, M. J. (2019). The elusive destination brand and the ATLAS Wheel of place brand. Journal of Trravel Research, 0(0), 1-13.
Kavaratzis, M. (2004). From city marketing to city branding: Towards a theoretical framework for developing city brands. Place Branding. 1(1), pp. 58–73.
Kevin L., K. (2008). Strategic brand management (Bathaie, A., Translator, 2012). Tehran: Siteh. [In Persian].
Khakpour, B., Abbasi, H. & Shakermi, N. (2014). Evaluating & analyzing the position of tourism brand in Fars province based on national competitiveness identity. Journal of Tourism Management Studies, (44), pp. 109-142. [In Persian].
Kiani F., Z. (2018). Factors affecting destination loyalty with the mediating role of tourist satisfaction (Case Study of Kashan). Journal of Urban Tourism, 5(4), pp. 105-120. [In Persian].
Kotler, Ph., & Gertner, D. (2011). A place marketing and place branding perspective revisited. In Morgan, N., Pritchard, A., & Pide, R. (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 32-53). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Kotsi, F., Balakrishnan, M. S., & Ramsøy, Th. Z. (2018). Place branding: Aligning multiple stakeholder perception of visual and auditory communication elements. Journal of Destination Marketing & Management, 7, pp. 112-130.
Mahmoudzadeh Hoseini, S. S. (2016). Investigating graphic solutions for creating religious tourism branding based on Ashura mourning rituals in Iran. Ferdows Higher Education Institute, an unpublished master thesis. [In Persian].
McCleary, K. W. (1987). A Framework for National Tourism Marketing. International Journal of Hospitality Management, 6(3), 169-175.
Moghadam, F. (2019). Branding in seven steps: Practical guideline for creating and managing a brand). Tehran: Siteh. [In Persian].
Mohammadi Golvandani, M. Factors affecting the tourism brand of Guilan province. Kushiar Higher Education Institute, an unpublished master thesis. [In Persian].
Moilanen, T. & Rainisto, S. (2009). How to Brand Nations, Cities & Destinations: A Planning Book for Place Branding. UK: Palgrave Macmillan.
Moradi, F., Saideh Z., Z. S. & Majedi, H. (2018). Explain the urban branding model to promote competitiveness and urban economic growth using the F’ANP model. Journal of Urban Economics and Management, (2), Continous No. 22, pp. 33-56. [In Persian].
Morgan, N. & Pritchard, A. (2004). Meeting the destination branding challenge. In Morgan, N., Pritchard, A., & Pride, R. (Eds.). Destination Branding: Creating the Unique Destination Proposition (2d Ed.), (pp. 59-78). Elsevier Butterworth-Heinemann.
Morgan, N., Pritchard, A., & Pide, R. (Eds.). (2011a). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Morgan, N., Pritchard, A., & Piggott, R. (2002). New Zealand, 100% Pure. The creation of a powerful niche destination brand. BRAND MANAGEMENT, 9(4–5), 335–354.
Morgan, N., Pritchard, A., & Pride, R. (2011b). Tourism places, brands, and reputation management. In Morgan, N., Pritchard, A., & Pide, R. (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 3-19). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Najjarzadeh, M., Ebrahimi, S. A. & Gholestaneh, R. (2019). Using the tourism brand to create travel motivation by mediating role of the attitudes towards the destination. Journal of Tourism Management Studies, 14(45), pp. 139-166. [In Persian].
Nassaji K., M. (2017). Designing Model for Promotion Islamic Republic of Iran’s Tourism Brand Situation with Emphasis on Government’s Role. Payame Noor University, an unpublished Ph.D. Dissertation. [In Persian].
Ndlovu, J. (2009). Branding as a strategic tool to reposition a destination: A survey of key tourism stakeholders in Zimbabwe. University of Pretoria (South Africa), an unpublished Ph.D. Dissertation.
Pan, S. (2019). Tourism Slogans: Towards a Conceptual Framework. Tourism Management, (72), pp. 180-191.
Parchekani, P. (2018). Model designing of sustainable brand in tourism coastal destinations case studies: Chabahar. University of Science and Culture (Tehran), an unpublished Ph.D. Dissertation. [In Persian].
Parlov, N., Perkov, D., & Sicaja, Z. (2016). New Trends in Tourism Destination Branding By Means of Digital Marketing. Acta Economica Et Turistica, 2(2), pp. 139-146.
Pike, S. (2004). Destination Marketing Organizations. The Netherlands, USA & UK: Elsevier Ltd.
Pike, S. (2008). Destination Marketing: An integrated marketing communication approach. MA, USA: Butterworth-Heinemann
Rahimi, M. (2016). Investigating the challenges of Iranian sports destination brand. Hakim Sabzevari University, an unpublished Master Thesis. [In Persian].
Sanayei, A. & Molaie, A. (2014). Branding in destinations. Shiraz: Nameye Parsi. [In Persian].
Saraniemi, S. (2009). Destination Branding in a Country Context: A case study of Finland in the British market. University of Joensuu (Finland), an unpublished Ph.D. Dissertation.
Shahmari Gh., A. & Farhoudi, A. (2020). Identification & prioritization of destinations’ brand equity components (Case study of Khalkhal city). Journal of Urban Research and Planning, 11, continuous No. 40, pp. 77-90. [In Persian].
Sheppard, V. A. & Fennell, D. A. (2019). Progress in tourism public sector policy: toward an ethic for non-human animals. Tourism Management, (73), 134-142.
Torkestani, M. S., Bakhshizadeh, K. & Hajedi, P. (2018). Mapping the network of tourism brand associations of Kish Free Zone using the brand concept map method. Journal of Tourism Management Studies, 13(42), pp. 41-65. [In Persian].
UNWTO (2009). Handbook on Tourism Destination Branding. Spain: The World Tourism.
UNWTO (2018). Tourism Highlits. Spain: United Nations World Tourism Organization.
Veríssimo, J. M. C., Tiago, M. T. B., Tiago, F. G., & Jardim, J. S. (2017). Tourism destination brand dimensions: an exploratory approach. Tourism & Management Studies, 13(4), 1-8.
Veysi, H. (2017). Investigating the tourism industry policy-making in the large-scale laws of the Islamic Republic of Iran. Journal of Strategic Studies in Public Policy, 7(25), pp. 93-112. [In Persian].
WTTC (2018). Travel & Tourism Economic Impacts 2018- World. UK: World Travel & Tourism Council.
Zargham B., H. & Barzani, H. (2013). A pathological study of Iran Tourism Brand. Journal of Modern Marketing Research, 3(1), continuous No., 8, pp. 63-80. [In Persian].
Zargham B., H. & Bazdafshan, M. (2014). Investigating the effective factors on the implementation of tourism policies of the Islamic Republic of Iran (from the perspective of academic researchers). Journal of Tourism Planning and Development, 3(9), pp. 31-51. [In Persian].
Zargham B., H. & Heydari, A. (2016). The Impact of new media on the development of tourism strategies in line with the objectives of the country’s 20-Year Vision Plan for 1404. Journal of Heritage and Tourism, 1(2), pp. 13-25. [In Persian].
Zargham B., H. & Sedaghat, M. (2018). The process model of sustainable tourism development of the Islamic Republic of Iran: a grounded theory with emphasis on five-year economic, social and cultural development plans. Journal of Tourism and Development, 7(3), pp. 25-73. [In Persian].