نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت کارآفرینی، دانشکده اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی کرمانشاه، ایران

2 دانشیارگروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

3 دانشیار گروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف شناسایی پیشران‎های توسعه گردشگری خلاق با تأکید بر نقش برندسازی شهری در استان کرمانشاه انجام شده است. رویکرد حاکم بر پژوهش، آمیخته (کیفی-کمی) بود. در بخش کیفی از روش تحلیل محتوا و در بخش کمی نیز از روش پیمایشی بهره گرفته شد. جامعه مورد مطالعه بخش کیفی را کارشناسان و خبرگان حوزه گردشگری خلاق در استان کرمانشاه تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله‎برفی، تعداد 22 مصاحبه انجام و اشباع نظری حاصل گردید. در بخش کمی،  جامعه آماری شامل تمامی مدیران فعال در حوزه کسب‎و‎کارهای گردشگری به تعداد 284 نفر بود و با استفاده از جدول مورگان تعداد 163 نفر به‎عنوان نمونه انتخاب شدند. به­منظور اعتباربخش کیفی از معیار حساسیت پژوهشگران، انتخاب مشارکت‎کنندگان مناسب، درگیری طولانی‎مدت با موضوع و تأیید مشارکت‎کنندگان و برای پایایی نیز از کدگذاری مجدد و بررسی همکار استفاده گردید. در بخش کمی نیز از یافته‎های حاصل از بخش کیفی، پرسشنامه‏ای محقق‎ساخته با هدف بررسی میزان اهمیت عوامل شناسایی‎شده طراحی گردید که روایی محتوایی آن توسط اساتید دانشگاه و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ (71 درصد) تأیید شد. تجزیه‎وتحلیل داده‎های آماری با استفاده از آزمون فریدمن در نرم‎افزار Spss25 انجام گرفت. نتایج تحلیل محتوای استقرایی طی سه رویه کدگذاری باز،کدگذاری ثانویه و مقوله‎ها، به شناسایی 153 کد اولیه، 17 کد مفهومی و 5 عامل منتج شد. بر اساس نتایج، پیشران‎های میراث فرهنگی و تاریخی، نهادها و سازمان‎ها و پیشران اجتماعی اولویت اول تا سوم را کسب نمودند و نیز محصولات خلاقانه، میراث غنی تاریخی و تنوع پتانسیل‏های شهری بالاترین اولویت را در بین مفاهیم حاصله کسب نمودند. پژوهش حاضر از دیدگاه طرف عرضه حوزه گردشگری خلاق با دیدی عمیق و موشکافانه به بررسی نقش برندسازی شهری در توسعه گردشگری خلاق و شناسایی پیشران‌های توسعه گردشگری خلاق پرداخته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Drivers of creative tourism development with an emphasis on the role of urban branding in Kermanshah province

نویسندگان [English]

  • fateme Yari Ghaleh 1
  • Nader Naderi 2
  • Bijan Rezaee 3

1 PhD Student in Entrepreneurship, Faculty of Economics and Entrepreneurship, Razi University, Kermanshah, Iran.

2 Associate Professor, Department of Management and Entrepreneurship, Faculty of Economics and Entrepreneurship, Razi University, Kermanshah, Iran.

3 Associate Professor, Department of Management and Entrepreneurship, Faculty of Economics and Entrepreneurship, Razi University, Kermanshah, Iran.

چکیده [English]

Currently, numerous cities offer a variety of tourist attractions, which contribute to a unique local atmosphere for visitors. These attractions not only expand the range of appealing destinations but also have the potential to boost a city's reputation in the tourism industry, bringing economic benefits, job opportunities, and improved sustainability. Museums, art galleries, festivals, historic sites, and cultural events bring many tourists to a city and create changes in both tourists and the city environment. Their influence extends to economic, political, and social aspects, significantly impacting cultural interactions. Every city worldwide has its mix of features and activities, giving it a distinct identity. Promoting Kermanshah as a creative tourism destination, emphasizing cultural and artistic manifestations tailored to the province's needs and potential abilities, can be an essential step in contributing to sustainable regional development. This step involves utilizing existing attractions to create innovative tourism experiences, which require research and active involvement from tourism stakeholders. Since each region has its own geographic and unique characteristics, it is essential to conduct region-specific studies. Thus, the present study aims to identify the factors driving creative tourism development and emphasize the role of urban branding in Kermanshah Province. The dominant approach of the research was mixed (qualitative-quantitative), in which theme analysis and survey methods were used in the qualitative and quantitative parts. The inductive content analysis was performed, and through three procedures of open coding, secondary coding (finding concepts), and categories, 153 primary codes, 17 conceptual codes, and five factors were identified, which are drivers of cultural and historical heritage, institutions and organizations, and social drivers were the first, the second, and the third priorities, respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

  • creative tourism
  • drivers
  • branding
  • cultural and historical heritage
  1. اردکانی، سعید، قنبری، فاطمه، رضایی، محمدرضا، رجبی‌پورمیبدی، علیرضا (1400). ارائه الگوی برندسازی شهری با رویکرد توسعه گردشگری (مطالعه موردی: شهر شیراز). فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه‌ای، دوره 11 ، شماره 41، صص 118 – https://doi.org/10.30495/jzpm.2021.3986
  2. اسدی، زهره، محمدی، حمید (1400). برندسازی شهری در راستای توسعه گردشگری خلاق به کمک مدل مدیریت برند شهری (CBM) (نمونه مورد مطالعه: شهر جونقان). مطالعات شهری، 10(40)، صص 42-27.https://doi.org/10.34785/J011.2021.114
  3. ربانی، رومینا، جلالی، سیدمهدی، مهرمنش، حسن (1399). تبیین الگوی راهبردی برندسازی شهری در صنعت گردشگری. مطالعات مدیریت راهبردی، شماره 42، تابستان 1399، صص 188-171. https://dorl.net/dor/20.1001.1.22286853.1399.11.42.11.2
  4. زارع‎زاده، الهام، معین‌الدین، محمود، دهقان‎دهنوی، حسن (1403). واکاوی ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت‎ها بر اساس تحلیل محتوای کیفی و غربال‌سازی فازی. دانش حسابداری و حسابرسی مدیریت، 13(50)، 185-169. https://www.jmaak.ir/article_22270.html
  5. سلیمانی، سارا، کسانی، صبا، تاج­زاده­نمین، ابوالفضل اردشیر (1402). شناسایی واولویت­بندی عوامل مؤثر بر گردشگری خلاق (نمونه موردی: هورامان استان کردستان). گردشگری و توسعه، آماده انتشار. https://doi.org/10.22034/jtd.2023.357543.2653
  6. شاطریان، محسن، حیدری‎سورشجانی، رسول، ورفی‎نژاد، ژیلا (1398). مدل‌سازی تأثیرات گردشگری شهری بر کیفیت زندگی و شهر خلاق در شهر کرمانشاه. مجله آمایش جغرافیای فضا، فصلنامه علمی- پژوهشی دانشگاه گلستان، دوره 9، شماره 33، صص51-60. https://doi.org/10.30488/gps.2019.100765
  7. فخری­پورمحمدی، افسانه، شماعی، علی، پریزادی، طاهر، ساسان­پور، فرزانه (1402). تحلیل تصویر ذهنی گردشگران با تأکید بر گردشگری خلاق (مورد مطالعه: منطقه 12 تهران). گردشگری و توسعه، 12 (1): 325-343، 22034/JTD.2022.309566.2476
  8. فضلی، صفر، صمدی، محمود (1400). تبیین عوامل مؤثر بر جذابیت مقاصد گردشگری شهری، مطالعه موردی: کلان‎شهر تهران. فصلنامه گردشگری شهری، 8(2)، 111-97. https://doi.org/10.22059/jut.2021.325500.914
  9. کاظمی‎زاد، شمس‎اله، روستایی، شهریور، حیدری، رحیم (1402). ارزیابی پیشران‌های حیاتی مؤثر بر گردشگری خلاق با رویکرد ارتقای مؤلفه‌های رقابت‌پذیری شهری (مطالعه موردی: شهر تبریز). فصلنامه جغرافیا و توسعه ناحیهای، آماده انتشار. https://doi.org/10.22067/jgrd.2023.84035.1318
  10. کاوسی، مسعود، صابری، حمید، مؤمنی، مهدی، خادم‎الحسینی، احمد (1402). تعیین پیشران‎های کلیدی مؤثر بر توسعه گردشگری خلاق مبتنی بر رویکرد آینده‎پژوهی (نمونه موردی: شهر ایذه). فصلنامه علمی مطالعات برنامه‎ریزی سکونتگاههای انسانی، 18(4)، 70-57. https://dorl.net/dor/20.1001.1.25385968.1402.18.4.4.7
  11. مرادی، حشمت، پورسعید، علیرضا، واحدی، مرجان، آرایش، محمدباقر (1399). طراحی مدل توسعه بومگردی روستاهای هدف گردشگری استان کرمانشاه. فصلنامه علمی- پژوهشی گردشگری و توسعه، سال نهم، شماره اول، بهار 1399، صص 46-25.، 22034/JTD.2019.188908.1758
  12. مرکزآمار ایران (1399). چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار،https://www.amar.org.ir
  13. مرکزآمار ایران (1400). چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار،https://www.amar.org.ir
  14. مرکزآمارایران (1401). چکیده ‌نتایج ‌طرح ‌آمارگیری ‌نیروی ‌کار،https://www.amar.org.ir
  15. مصاحبی­پورفرد، مریم، خادم­الحسینی، احمد، صابری، حمید، مختاری‌ملک­آبادی (1400). شاخص­سازی گردشگری خلاق شهری با رویکرد ایرانی اسلامی (مورد مطالعه شهر اصفهان). گردشگری و توسعه، 10 (4): 1-17. 10.22034/jtd.2021.208757.1883
  16. ملک‎زاده، ندا، داداش‎پور، هاشم، رفیعیان، مجتبی (1398). بررسی عوامل مؤثر بر ساختار فضایی شهری و منطقه‏ای با استفاده از روش تحلیل محتوا. فصلنامه دانش شهرسازی، 3(4)، 14-1. 10.22124/upk.2020.15246.1359
  17. موحد، علی، ایزدی، پگاه، کهزادی، مسعود (1390). بازاریابی گردشگری برای شهرها: با تأکید بر برندگذاری و رویدادهای ویژه برای جذب گردشگران، انتشارات: آذرخش، تهران.
  18. Aaker, D. A. (1996). Measuring brand equity across products and markets. California Management Review38(3).‏
  19. Aaker, D. A. (2012). Building strong brands. Simon and Schuster.‏
  20. Carvalho, M., Kastenholz, E., & Carneiro, M. J. (2023). Co-creative tourism experiences: a conceptual framework and its application to food and wine tourism. Tourism Recreation Research48(5), 668-692.
  21. org/10.1080/02508281.2021.1948719
  22. Carvalho, R., Ferreira, A. M., & Figueira, L. M. (2016). Cultural and Creative tourism in Portugal.  Revista de Turismo y Patrimonio Cultural14(5), 1075-1082.‏doi.org/10.25145/j.pasos.2016.14.071
  23. Chiang, C. T., & Chen, Y. C. (2023). The Effect of Destination Brand Identity on Tourism Experience: The Case of the Pier-2 Art Center in Taiwan. Sustainability15(4), 3254.‏ 10.3390/su15043254
  24. Ciolac, R., Iancu, T., Popescu, G., Adamov, T., Feher, A., & Stanciu, S. (2022). Smart Tourist Village—An Entrepreneurial Necessity for Maramures Rural Area. Sustainability14(14), 8914.‏ 10.3390/su14148914
  25. The State of the Art in Creative Tourism; OECD Publishing: Paris, France, 2017.
  26. Cruz-Ruiz, E., Ruiz-Romero de la Cruz, E., Zamarreño-Aramendia, G., & Cristòfol, F. J. (2022). Strategic management of the Malaga brand through open innovation: tourists and residents’ perception. Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity8(1), 28.‏ 10.3390/joitmc8010028
  27. Eid, R., El-Kassrawy, Y. A., & Agag, G. (2019). Integrating destination attributes, political (in) stability, destination image, tourist satisfaction, and intention to recommend: A study of UAE. Journal of Hospitality & Tourism Research43(6), 839_866.‏ 10.1177/1096348019837750
  28. Ginting, G., Dewi, I. J., Maesaroh, I., & Maria, M. (2023). Development Concept and Strategy for Creative Tourism of Community-Based Tourism Destinations in Yogyakarta. Ilomata International Journal of Management4(1), 58-72.‏ 10.52728/ijjm.v4i1.637
  29. Guo, R., Kou, I. E., & Jiang, Q. (2023). Unlocking the Creative Potential: A Case Study of Luoyang City’s Creative Tourism Development. Sustainability15(20), 14710.‏ 10.3390/su152014710
  30. Huang, C. E., & Liu, C. H. (2018). The creative experience and its impact on brand image and travel benefits: The moderating role of culture learning. Tourism Management Perspectives28, 144-155.10.1016/j.tmp.2018.08.009
  31. Jo, M., Cha, J., & Kim, J. (2022). The Effects of Tourism Storytelling on Tourism Destination Brand Value, Lovemarks and Relationship Strength in South Korea. Sustainability14(24), 16495.‏10.3390/su142416495
  32. Kapferer, J. N. (1994). Strategic brand management: New approaches to creating and evaluating brand equity. Simon and Schuster.‏
  33. Keller, K. L. (1993). Conceptualizing, measuring, and managing customer-based brand equity. Journal of Marketing57(1), 1-22.‏10.1177/002224299305700101
  34. Kou, I. E. (2023). Parting Thoughts XXI: Sense of Place and the Search for Leisure. Leisure Sciences, pp. 1-3.‏10.1080/01490400.2023.2237503
  35. Kyngäs, H. (2020). Qualitative research and content analysis. The application of content analysis in nursing science research, pp. 3-11.‏10.1007/978-3-030-30199-6
  36. Li, F., He, C., & Qiao, G. (2021). Attributes that form romantic travel experience: a study of Chinese Generation Y tourists. Current issues in tourism24(15), 2130-2143.‏ 10.1080/13683500.2020.1820456
  37. Liu, P., & Lee, Y. M. (2018). An investigation of consumers’ perception of food safety in the restaurants. International Journal of Hospitality Management73, 29-35.‏ 10.1016/j.ijhm.2018.01.018
  38. Lo, K., Li, J., Wang, M., Li, C., Li, S., & Li, Y. (2019). A comparative analysis of participating and non-participating households in pro-poor tourism in Southern Shaanxi, China. Tourism Planning & Development16(3), 318-333.‏ 10.1080/21568316.2018.1490340
  39. Luo, J. M. (2022). Cultural Tourism and Cantonese Opera. Routledge.‏
  40. Marques, L., & Borba, C. (2017). Co-creating the city: Digital technology and creative tourism. Tourism management perspectives24, 86-93.‏ 10.1016/j.tmp.2017.07.007
  41. Moilanen, T., & Rainisto, S. K. (2009). How to brand nations, cities, and destinations. London: Palgrave Macmillan UK.‏
  42. Moleiro, D., & Ribeiro, L. (2023). Creative tourism trends. In Routledge Handbook of Trends and Issues in Global Tourism Supply and Demand(pp. 163-175). Routledge.‏
  43. Moon, H., & Han, H. (2018). Destination attributes influencing Chinese travelers' perceptions of experience quality and intentions for island tourism: A case of Jeju Island. Tourism management perspectives, PP. 28, 71-82.‏ 10.1016/j.tmp.2018.08.002
  44. Nordrhein-Westfalen Tourism (2019). Going #urbanana!. nrw-tourism.com/urbanana
  45. Pearce, D. G., & Butler, R. (1993). Tourism research: Critiques and challenges. (No Title).‏
  46. Qu, Y., Han, R., & Dong, Y. (2023). An attachment-based management framework of destination attributes: Drawing on the appraisal theories of emotion. Journal of Travel Research63(1), 234-251.‏ 10.1177/00472875221146789
  47. Robinson, R.N.S.; Clifford, C. (2012). Authenticity and festival food service experiences. Ann. Tour. Res., 39, 571–600. 10.1016/j.annals.2011.06.007
  48. Raimkulov, M., Juraturgunov, H., & Ahn, Y. J. (2021). Destination attractiveness and memorable travel experiences in Silk Road tourism in Uzbekistan. Sustainability13(4), 2252.‏ 10.3390/su13042252
  49. Richards, G. (2017). The development of creative tourism in Asia. Imagining experience: Creative tourism and the making of place.‏
  50. Richards, G. (2019). Creative tourism: opportunities for smaller places? Tourism & Management Studies15(1SI), pp. 7-10.‏18089/tms.2019.15SI01
  51. Richards, G. (2020). Designing creative places: The role of creative tourism. Annals of tourism research, p. 85, 102922.‏ 10.1016/j.annals.2020.102922
  52. Ryu, K., & Lee, J. S. (2013). Understanding convention attendee behavior from the perspective of self-congruity: The case of academic association convention. International Journal of Hospitality Management, pp. 33, 29-40.‏ 10.1016/j.ijhm.2013.01.003
  53. Saunders, M., Lewis, P., & Thornhill, A. (2009). Research methods for business students. Essex: Prentice Hall: Financial Times.‏
  54. Scherer, K. R., & Moors, A. (2019). The emotion process: Event appraisal and component differentiation. Annual review of psychology,70,719-745.‏ https://psycnet.apa.org/doi/10.1146/annurev-psych-122216-011854
  55. Sidiropoulos, D. (2024). City Branding and Video Production: The Case of Greek Semi-Urban Centers. International Journal of Social Ecology and Sustainable Development (IJSESD)15(1), 1-19.‏
  56. http://dx.doi.org/10.4018/IJSESD.334558
  57. (2008). Towards sustainable strategies for creative tourism. In Proceedings of the Discussion Report of the Planning Meeting for 2008 International Conference on Creative Tourism, Santa Fe, NM, USA, pp. 25–27 October 2008; pp. 25–27.
  58. Wan, Y. K. P., & Choi, S. H. (2022). Food tourists and food image in a creative city of gastronomy in Macao, China. Journal of China Tourism Research18(2), 376-396.‏ 10.1080/19388160.2020.1852992
  59. World Travel & Tourism Council. Economic Impact Reports. 2022. Available online: https://wttc.org/research/economic-impact (accessed on 21 January 2023).
  60. Wu, L., Taheri, B., Okumus, F., & Wang, S. (2024). The effects of host sincerity on tourists’ perceived destination image. The Service Industries Journal44(1-2), 83-104.‏10.1080/02642069.2021.2011861
  61. Ye, Z., & Jeon, H. Y. (2023). Chinese city brands and semiotic image scales: a tourism perspective. Social Semiotics33(1), 1-24.‏ 10.1080/10350330.2020.1769405
  62. Zhou, Z., Zhang, Q., Su, C., & Zhou, N. (2012). How do brand communities generate brand relationships? Intermediate mechanisms. Journal of Business research65(7), 890-895.‏ 10.1016/j.jbusres.2011.06.034