مدیریت گردشگری
مرتضی احمدی؛ محمود ضیائی؛ رضا واعظی؛ غلامرضا کاظمیان
چکیده
این پژوهش با هدف شناسایی عقلانیت حاکم بر سند چشم انداز گردشگری ایران صورت گرفته است. برنامه ریزی گردشگری به دلیل تحولات حوزه پارادایم های فلسفی و جامعه شناختی در دهه های اخیر، تغییرات قابل توجهی را تجربه نموده است. پژوهش حاضر مبتنی بر معرفت شناسی تفسیری می باشد و به لحاظ روش شناسی در زمره پژوهش های کیفی قرار می گیرد. برای گردآوری و تحلیل ...
بیشتر
این پژوهش با هدف شناسایی عقلانیت حاکم بر سند چشم انداز گردشگری ایران صورت گرفته است. برنامه ریزی گردشگری به دلیل تحولات حوزه پارادایم های فلسفی و جامعه شناختی در دهه های اخیر، تغییرات قابل توجهی را تجربه نموده است. پژوهش حاضر مبتنی بر معرفت شناسی تفسیری می باشد و به لحاظ روش شناسی در زمره پژوهش های کیفی قرار می گیرد. برای گردآوری و تحلیل داده های تحقیق از مطالعات آرشیوی و روش تحلیل مضمون با هدف اکتشافی استفاده شد. بر اساس یافته های تحقیق، عقلانیت ابزاری با 48 مضمون از میان 71 مضمون شناسایی شده و نظریه متناظر با آن یعنی برنامه ریزی خردگرا بر سند چشم انداز گردشگری حاکم بوده است. همچنین شاهد سهم ناچیز مضامین سایر انواع عقلانیت در میان مضامین احصاء شده می باشیم. با مقایسه سهم هر یک از انواع عقلانیت آشکار گردید که عقلانیت هماهنگ ساز در سند یاد شده مغفول مانده است.
غلامرضا کاظمیان؛ امیدعلی خوارزمی؛ مصطفی مجاور جورابچی
چکیده
تصویر شهر که یکی از پیش‌نیازهای اصلی ساخت برند شهری است، از جنبه‌های مختلفی تشکیل می‌شود. این جنبه‌ها می‌تواند شامل؛ بعد معماری و شهرسازی، ترافیک و زیرساخت‌های حمل‌ونقل، آثار تاریخی، ویژگی‌های محیطی، محدودۀ خدمات، فرهنگ، ویژگی‌های اقتصادی و علم و فناوری شهر باشد. مجموعۀ این عوامل در کنار یکدیگر، تصویری کلی از شهر را در ذهن ...
بیشتر
تصویر شهر که یکی از پیش‌نیازهای اصلی ساخت برند شهری است، از جنبه‌های مختلفی تشکیل می‌شود. این جنبه‌ها می‌تواند شامل؛ بعد معماری و شهرسازی، ترافیک و زیرساخت‌های حمل‌ونقل، آثار تاریخی، ویژگی‌های محیطی، محدودۀ خدمات، فرهنگ، ویژگی‌های اقتصادی و علم و فناوری شهر باشد. مجموعۀ این عوامل در کنار یکدیگر، تصویری کلی از شهر را در ذهن ساکنان و گردشگران ایجاد میکند که در زمینههای مختلف بر نگرش و رفتار آنان تأثیرگذار است. ازجمله این رفتارها، انتخاب زمان سفر برای گردشگران آن شهر است. در این تحقیق، این تأثیر مورد بررسی قرار گرفته و بررسی شده است که آیا میتوان با کمک اصلاحاتی که در تصویر شهر انجام می‌شود توزیع زمانی سفر به شهر را به حالت دلخواه نزدیکتر کرد و به عبارتی با پدیدۀ فصلی بودن در گردشگری مقابله نمود؟ بر اساس نتایج بهدستآمده از تجزیهوتحلیل پرسشنامهای که بین 392 نفر از گردشگران شهر مشهد توزیع شده بود، اینطور دریافت شد که از میان ابعاد سازندۀ تصویر شهر، ارتقاء دو بعد «اقتصاد و تجارت» و «محیط» این شهر می‌تواند بیشترین تأثیر را در تعادل بخشی به توزیع زمانی سفر در طول سال و مقابله با پدیدۀ فصلی بودن داشته باشد
محمود ضیایی؛ داود عباسی کارجگان؛ غلامرضا کاظمیان؛ مهدی کروبی
چکیده
هدف این پژوهش ارایه‌ی الگوی مدیریت گردشگری شهر تهران است که برای انجام آن از روش تحقیق آمیخته در قالب طرح تحقیق آمیخته اکتشافی (کیفی- کمی) در دو مرحله استفاده شده است. در مرحله نخست از روش تحلیل محتوا و در مرحله دوم از معادلات ساختاری استفاده شده است. روایی پرسشنامه از نوع روایی محتوا و روایی صوری و بوده و نسبت روایی محتوا و شاخص روایی ...
بیشتر
هدف این پژوهش ارایه‌ی الگوی مدیریت گردشگری شهر تهران است که برای انجام آن از روش تحقیق آمیخته در قالب طرح تحقیق آمیخته اکتشافی (کیفی- کمی) در دو مرحله استفاده شده است. در مرحله نخست از روش تحلیل محتوا و در مرحله دوم از معادلات ساختاری استفاده شده است. روایی پرسشنامه از نوع روایی محتوا و روایی صوری و بوده و نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا به ترتیب برابر با 69/0 و 79/0 براورد شده است. پایایی به روش ضریب آلفای کرونباخ 933/0 و به روش دونیمه کردن 806/0 به دست آمده است. نمونهی آماری 400 نفر از مدیران، کارشناسان و اساتید حوزهی گردشگری هستند که تعداد 387 پرسشنامه معتبر از آنها گردآوری شد. نتایج پژوهش نشان میدهد در طراحی الگوی مدیریت گردشگری شهر تهران توجه به عوامل ساختاری، محیطی و محتوایی ضروت دارد و بر این اساس الگوی سه بعدی مدیریت گردشگری شهر تهران ارایه شده است.
غلامرضا کاظمیان؛ الهام آزادی
چکیده
مقاله حاضر در مورد قابلیت توسعه گردشگری شهری در مرکز شهر تهران با رویکرد مدیریت شهری نوشته شده است و در آن به یک سوال اصلی در مورد سنجش قابلیت توسعه گردشگری شهری در مراکز شهری و سوالات فرعی در زمینه ویژگی ها و قابلیت های مرکز شهر تهران پرداخته شده است. این مقاله با استفاده از روش کیفی و شیوه نظریه مبنایی برای گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ...
بیشتر
مقاله حاضر در مورد قابلیت توسعه گردشگری شهری در مرکز شهر تهران با رویکرد مدیریت شهری نوشته شده است و در آن به یک سوال اصلی در مورد سنجش قابلیت توسعه گردشگری شهری در مراکز شهری و سوالات فرعی در زمینه ویژگی ها و قابلیت های مرکز شهر تهران پرداخته شده است. این مقاله با استفاده از روش کیفی و شیوه نظریه مبنایی برای گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. داده ها از طریق مصاحبه عمیق و مشاهدات میدانی گردآوری شده اند. نمونه مورد بررسی در این مقاله، 31 نفر از کنش گران شهری هستند که با استفاده از شیوه نمونه گیری هدفمند در چهار گروه بخش دولتی، بخش خصوصی، بخش عمومی و شهروندان انتخاب شده اند. نتایج حاصل از الگوی پارادایمی نشان می دهد که گردشگری شهری در مرکز شهر تهران در حد قابلیت های آن توسعه نیافته است. راهکار تحقق این قابلیت ها، تبدیل مرکز شهر اقتصادی به مرکز شهر فرهنگی است. در این مقاله جایگاه کنونی مرکز شهر تهران و جایگاه ایده ال ممکن آن در یک الگوی سه بعدی ارائه و الگوی مناسب برای بالفعل کردن پتانسیل های توسعه گردشگری شهری در مرکز شهر تهران، الگویی تلفیقی از توسعه گردشگری فرهنگ محور و اقتصاد محور تشخیص داده شده است.
