محبوبه عابدی؛ فرزام فرزان؛ مرتضی دوستی؛ افشار هنرور
چکیده
ایران از پتانسیل لازم برای جذب گردشگر ورزشهای آبی ـ ساحلی برخوردار است، ولی دارای جایگاه مناسبی نیست. پژوهش حاضر به‌دنبال شناسایی موانع توسعة گردشگری ورزشهای آبی ـ ساحلی در ایران است. جامعۀ پاسخگویان پژوهش در مرحله کیفی شامل استادان، کارشناسان علوم ورزشی و گردشگری بوده‌است. برای این منظور، از مصاحبة نیمه‌ساختاریافته ...
بیشتر
ایران از پتانسیل لازم برای جذب گردشگر ورزشهای آبی ـ ساحلی برخوردار است، ولی دارای جایگاه مناسبی نیست. پژوهش حاضر به‌دنبال شناسایی موانع توسعة گردشگری ورزشهای آبی ـ ساحلی در ایران است. جامعۀ پاسخگویان پژوهش در مرحله کیفی شامل استادان، کارشناسان علوم ورزشی و گردشگری بوده‌است. برای این منظور، از مصاحبة نیمه‌ساختاریافته و همچنین پرسشنامة محققساخته استفاده شد. در مرحله کمّی، تعداد600 پرسشنامه بین گردشگران سواحل بهصورت تصادفی خوشهای، در مناطق کیش و هرمزگان و همچنین مازندران و گیلان، توزیع شد. یافتههای معادلات ساختاری نشان داد که از میان موانع توسعة گردشگری بُعد زیرساخت از بیشترین اهمیت برخوردار است. با حذف موانعی مانند ساختوساز بیرویه در حریم دریا، عدم تفکیک محل استراحت و قایقرانی و شنا و همچنین تجهیزات ناکافی ناجیان زمینة توسعة گردشگری ورزشهای آبی فراهم میشود؛ همچنین برگزاری جشنوارهها و مسابقات ورزشهای آبی ـ ساحلی راهکارهای جدیدی در جهت توسعة گردشگری هستند.
