محمدرضا فرزین؛ زهرا نادعلی پور
دوره 5، شماره 14 ، اسفند 1389، ، صفحه 40-67
چکیده
موضوع رقابت از زمانی آغاز شد که آدام اسمیت کتاب معروف خود را تحت عنوان ثروت ملل منتشر نمود. تا اواخر سال 1980 چارچوب نظری برای تحلیل، حفظ و بهبود رقابت یک کشور یا صنعت وجود نداشت و بنابراین با استفاده از معیارهای مختلف، از رقابت تحلیلهایی اقتصادی می‌شد. پورتر(1980)، گیلبرت(1984) و پون (1993)، هر یک استرات‍ژی‌هایی را در ارتباط با رقابت مقصد ...
بیشتر
موضوع رقابت از زمانی آغاز شد که آدام اسمیت کتاب معروف خود را تحت عنوان ثروت ملل منتشر نمود. تا اواخر سال 1980 چارچوب نظری برای تحلیل، حفظ و بهبود رقابت یک کشور یا صنعت وجود نداشت و بنابراین با استفاده از معیارهای مختلف، از رقابت تحلیلهایی اقتصادی می‌شد. پورتر(1980)، گیلبرت(1984) و پون (1993)، هر یک استرات‍ژی‌هایی را در ارتباط با رقابت مقصد گردشگری ارائه دادهاند اما مدل کراچ و ریچی جامعتر از سایر مدلهاست. هدف مقاله حاضر بررسی و الویتبندی عوامل موثر بر مزیت رقابتی منطقه چابهار در زمینه گردشگری، با استفاده از مدل کراچ و ریچی بوده و تمرکز اصلی بر گردشگری داخلی میباشد. پژوهش به صورت پیمایشی و با ابزار پرسشنامه در بین خبرگان و متخصصین حوزه گردشگری در بازه زمانی1388 – 1389 انجام گرفته است. نتایج حاکی از آن است که از میان 5شاخص در مدل مذکور، به ترتیب برنامهریزی، خط مشی مقصد، مدیریت مقصد، جاذبههای محوری، منابع پشتیبان و عوامل تقویتکننده از الویت برخوردارند. همچنین منطقه چابهار در زمینه عواملی همچون آب و هوا، چشم اندازهای زیبا، امنیت و غیره در شرایط مطلوب و در زمینه عواملی نظیر مدیریت بازدیدکنندگان، مدیریت بحران، مراکز تفریحی، بازاریابی و غیره در وضعیت نامطلوبی به سر میبرد.
