ام البنین رضاخانی؛ زهرا نادعلی پور؛ مینا حسینی
چکیده
رویههای ضدرقابتی در بازار گردشگری، از دوجنبة بازاریابی و حقوق رقابت قابل بررسی است. علیرغم اهمیت این موضوع توجه چندانی به آن نشدهاست و بجز معدود تحقیقات خارجی، در داخل ایران مورد توجه واقع نشدهاست. پژوهش حاضر به بررسی رویههای ضدرقابتی در بخش عرضة خدمات سفر و گردشگری در ایران، و بهطور خاص، در بین آژانسهای گردشگری شهر تهران ...
بیشتر
رویههای ضدرقابتی در بازار گردشگری، از دوجنبة بازاریابی و حقوق رقابت قابل بررسی است. علیرغم اهمیت این موضوع توجه چندانی به آن نشدهاست و بجز معدود تحقیقات خارجی، در داخل ایران مورد توجه واقع نشدهاست. پژوهش حاضر به بررسی رویههای ضدرقابتی در بخش عرضة خدمات سفر و گردشگری در ایران، و بهطور خاص، در بین آژانسهای گردشگری شهر تهران پرداختهاست. برای جمعآوری اطلاعات از مصاحبة نیمهساختاریافته که یکی از ابزارهای مهم تحقیقات کیفی است بهره گرفته شدهاست. جامعة آماری تحقیق شامل مدیران و کارشناسان در بخش عرضة خدمات گردشگری، و نیز کارشناسان و خبرگان در حوزة رقابت و حقوق رقابت بودهاست و نمونة موردنظر با تلفیقی از دو شیوة نمونهگیری قضاوتی و گلولهبرفی انتخاب شد. در ادامه، با بهرهگیری از روش تحلیل تفسیری، محتوای مصاحبهها مورد بررسی و واکاوی قرار گرفت. بدین منظور، متن مصاحبهها کدگذاری و مقولهها استخراج شدند. با توجه به اهداف پژوهش و کدگذاریهای صورتگرفته، مولفههای موردنظر استخراج و تبیین شدند. نتایج نشان داد که مصادیقی از رویههای ضدرقابتی یکجانبه و چندجانبه در بازار مورد مطالعه وجود دارد و شدت این رویهها بسته به خردهفروش یا عمدهفروش بودن آژانسهای مورد بررسیْ متفاوت است. در نهایت، پیشنهاداتی جهت توجه به این مهم ارائه شدهاست
محمدرضا فرزین؛ زهرا نادعلی پور
دوره 5، شماره 14 ، اسفند 1389، ، صفحه 40-67
چکیده
موضوع رقابت از زمانی آغاز شد که آدام اسمیت کتاب معروف خود را تحت عنوان ثروت ملل منتشر نمود. تا اواخر سال 1980 چارچوب نظری برای تحلیل، حفظ و بهبود رقابت یک کشور یا صنعت وجود نداشت و بنابراین با استفاده از معیارهای مختلف، از رقابت تحلیلهایی اقتصادی میشد. پورتر(1980)، گیلبرت(1984) و پون (1993)، هر یک استراتژیهایی را در ارتباط با رقابت مقصد ...
بیشتر
موضوع رقابت از زمانی آغاز شد که آدام اسمیت کتاب معروف خود را تحت عنوان ثروت ملل منتشر نمود. تا اواخر سال 1980 چارچوب نظری برای تحلیل، حفظ و بهبود رقابت یک کشور یا صنعت وجود نداشت و بنابراین با استفاده از معیارهای مختلف، از رقابت تحلیلهایی اقتصادی میشد. پورتر(1980)، گیلبرت(1984) و پون (1993)، هر یک استراتژیهایی را در ارتباط با رقابت مقصد گردشگری ارائه دادهاند اما مدل کراچ و ریچی جامعتر از سایر مدلهاست. هدف مقاله حاضر بررسی و الویتبندی عوامل موثر بر مزیت رقابتی منطقه چابهار در زمینه گردشگری، با استفاده از مدل کراچ و ریچی بوده و تمرکز اصلی بر گردشگری داخلی میباشد. پژوهش به صورت پیمایشی و با ابزار پرسشنامه در بین خبرگان و متخصصین حوزه گردشگری در بازه زمانی1388 – 1389 انجام گرفته است. نتایج حاکی از آن است که از میان 5شاخص در مدل مذکور، به ترتیب برنامهریزی، خط مشی مقصد، مدیریت مقصد، جاذبههای محوری، منابع پشتیبان و عوامل تقویتکننده از الویت برخوردارند. همچنین منطقه چابهار در زمینه عواملی همچون آب و هوا، چشم اندازهای زیبا، امنیت و غیره در شرایط مطلوب و در زمینه عواملی نظیر مدیریت بازدیدکنندگان، مدیریت بحران، مراکز تفریحی، بازاریابی و غیره در وضعیت نامطلوبی به سر میبرد.