اسماعیل علی اکبری؛ بنفشه اسماعیلی
چکیده
ب بهرهمندی از کویر و ظرفیتهای گردشگری مکانهای کویری، یکی از رویکردها ورهیافتهای پایداری مکانهای سکونتی و اقتصادهای محلی حاشیه کویر است. این مقالهمیکوشد بنیانها و راهبردهای پایداری نظام سکونتگاهی کویر حسنآباد را بر اساس ظرفیتهایگردشگری مطالعه نماید. روش مقاله توصیفی- تحلیلی است؛ دادههای نظری با روش اسنادی ودادههای تجربی با روش ...
بیشتر
ب بهرهمندی از کویر و ظرفیتهای گردشگری مکانهای کویری، یکی از رویکردها ورهیافتهای پایداری مکانهای سکونتی و اقتصادهای محلی حاشیه کویر است. این مقالهمیکوشد بنیانها و راهبردهای پایداری نظام سکونتگاهی کویر حسنآباد را بر اساس ظرفیتهایگردشگری مطالعه نماید. روش مقاله توصیفی- تحلیلی است؛ دادههای نظری با روش اسنادی ودادههای تجربی با روش میدانی (پرسشنامه) در دو حجم نمونه از میان 382 نفر از ساکنان و 341نفر از گردشگران تهیه و با استفاده از مدل تحلیل عاملی و کای اسکوایر پردازش شده است.یافتهها نشان میدهد مکانهای گردشگری کویری جاذبه هدف و عامل توسعه یکپارچهگردشگری است و بدینسان نقش اصلی در پیوند و همگرایی مکانهای گردشگری با مکانهایسکونتی دارد. ارزیابی میزان و الگوی مشارکت جامعه محلی، مؤید همبستگی نزدیک میان راهبردبومیسازی گردشگری با پایداری نظام سکونتگاهی است. در نتیجه گردشگری کویری به ویژهمکانها و مقاصد هدف (کویر خارا و تالاب گاوخونی)، همگرایی میان سلسله مراتب مکانهایمرکزی با سلسله مراتب مکانی کانونهای گردشگری،گردشگری جامعهمحور و مشارکتتوسعهدهندههای درونی، خطوط کلی و کلیدی سیاستهای گردشگری پایدار برای پایدارسازینظام سکونتگاهی است.
