غلامرضا کاظمیان؛ الهام آزادی
چکیده
مقاله حاضر در مورد قابلیت توسعه گردشگری شهری در مرکز شهر تهران با رویکرد مدیریت شهری نوشته شده است و در آن به یک سوال اصلی در مورد سنجش قابلیت توسعه گردشگری شهری در مراکز شهری و سوالات فرعی در زمینه ویژگی ها و قابلیت های مرکز شهر تهران پرداخته شده است. این مقاله با استفاده از روش کیفی و شیوه نظریه مبنایی برای گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ...
بیشتر
مقاله حاضر در مورد قابلیت توسعه گردشگری شهری در مرکز شهر تهران با رویکرد مدیریت شهری نوشته شده است و در آن به یک سوال اصلی در مورد سنجش قابلیت توسعه گردشگری شهری در مراکز شهری و سوالات فرعی در زمینه ویژگی ها و قابلیت های مرکز شهر تهران پرداخته شده است. این مقاله با استفاده از روش کیفی و شیوه نظریه مبنایی برای گردآوری و تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. داده ها از طریق مصاحبه عمیق و مشاهدات میدانی گردآوری شده اند. نمونه مورد بررسی در این مقاله، 31 نفر از کنش گران شهری هستند که با استفاده از شیوه نمونه گیری هدفمند در چهار گروه بخش دولتی، بخش خصوصی، بخش عمومی و شهروندان انتخاب شده اند. نتایج حاصل از الگوی پارادایمی نشان می دهد که گردشگری شهری در مرکز شهر تهران در حد قابلیت های آن توسعه نیافته است. راهکار تحقق این قابلیت ها، تبدیل مرکز شهر اقتصادی به مرکز شهر فرهنگی است. در این مقاله جایگاه کنونی مرکز شهر تهران و جایگاه ایده ال ممکن آن در یک الگوی سه بعدی ارائه و الگوی مناسب برای بالفعل کردن پتانسیل های توسعه گردشگری شهری در مرکز شهر تهران، الگویی تلفیقی از توسعه گردشگری فرهنگ محور و اقتصاد محور تشخیص داده شده است.
