رحمت الله فرهودی؛ لیلا حبیبی؛ حسین حاتمی نژاد؛ مریم جعفری مهرآبادی؛ فاطمه سالاروندیان
چکیده
پژوهش حاضر در نظر دارد تاثیراتی که فضاهای فراغتی نظیر پارک بهشت مادران بر ابعاد مختلف اوقات فراغت زنان نظیر شیوه های گذران اوقات فراغت، ساعات آن، علل گذران و ... دارد را مورد مطالعه قرار داده و میزان مشارکت و رضایت آنها را از چنین فضاهایی مورد سنجش قرار دهد. پارک مذکور به عنوان اولین پارک مخصوص زنان در شهر تهران احداث شده است و با توجه ...
بیشتر
پژوهش حاضر در نظر دارد تاثیراتی که فضاهای فراغتی نظیر پارک بهشت مادران بر ابعاد مختلف اوقات فراغت زنان نظیر شیوه های گذران اوقات فراغت، ساعات آن، علل گذران و ... دارد را مورد مطالعه قرار داده و میزان مشارکت و رضایت آنها را از چنین فضاهایی مورد سنجش قرار دهد. پارک مذکور به عنوان اولین پارک مخصوص زنان در شهر تهران احداث شده است و با توجه به کمبود پژوهش های مورد نظر در این زمینه مقاله حاضر می تواند به عنوان نقطه آغازی برای پژوهش در ارتباط با این فضاها تلقی شود. از این رو ابتدا با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات مورد نظر پرداخته و سپس با استفاده از روش تحقیق مبتنی بر پرسشنامه از جامعه آماری مورد نظر نظر سنجی به عمل آمد. سپس آمار و اطلاعات خام با نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین بعضی از متغیرها در ارتباط با ساعات اوقات فراغت زنان با آزمون های آماری فی – کرامر و اسپیرمن مورد تحلیل قرار گرفت و به بررسی تاثیرات و میزان معناداری بین آنها پرداخته شد. پس از تحلیل اطلاعات به دست آمده نتایج آماری حاکی از رضایت زنان از احداث چنین پارک هایی بوده و عملکرد این پارک به صورت کلی مثبت ارزیابی شده است. از طرف دیگر در مورد نقش متغیرها، متغیر مستقل میزان تحصیلات رابطه معناداری با متغیر وابسته ی ساعت اوقات فراغت آنها داشته است. در نهایت با توجه به رضایت زنان از یان فضاها به نظر می رسد که این نوع پارک می تواند به عنوان الگوی فضایی برای زنان کشورهای اسلامی مورد توجه قرار گیرد و یکی از عوامل موثر در شکل گیری انگیزه در زنان برای گذران مفید اوقات فراغت خود و مشارکت در فعالیت های فراغتی معرفی شود. بدیهی است که ساماندهی فعالیت های موثر و مفید برای زنان در این پارک ها باید مورد توجه مسئولان مربوطه قرار گیرد.
رحمت الله فرهودی؛ محمود شورچه
دوره 2، شماره 7 ، اسفند 1383، ، صفحه 19-43
چکیده
از جمله تکنیکهای کاربردی و کمی در گردشگری پایدار، تکنیک ظرفیت تحمل یا برد گردشگری می باشد که براساس شاخص های پایداری و مدیریت حدود قابل قبول تغییرات (IAC) در شاخصی ها دست به برآورد کمی ظرفیت های فیزیکی، واقعی و مؤثر در یک مکان گردشگری می زند و در عمل آن را به صورت پایدار مدیریت می کند. در این مقاله ابتدا به بررسی شاخص های گردشگری پایدار، ...
بیشتر
از جمله تکنیکهای کاربردی و کمی در گردشگری پایدار، تکنیک ظرفیت تحمل یا برد گردشگری می باشد که براساس شاخص های پایداری و مدیریت حدود قابل قبول تغییرات (IAC) در شاخصی ها دست به برآورد کمی ظرفیت های فیزیکی، واقعی و مؤثر در یک مکان گردشگری می زند و در عمل آن را به صورت پایدار مدیریت می کند. در این مقاله ابتدا به بررسی شاخص های گردشگری پایدار، با توجه به مکان های مختلف گردشگری پرداخته می شود، سپس ظرفیت برد گردشگری معبد آناهیتای شهر کنگاور- واقع در استان کرمانشاه- را به عنوان مطالعه موردی برآورد کرده ایم. در پایان به این نتیجه رسیدیم که هر مکان گردشگری اولویت های خاص خود را دارد که با مکان دیگر متفاوت می باشد از این رو نیازمند مدیریت پایدار مربوط به خود است. همچنین از مقایسه وضع موجود فعالیت گردشگری در معبد آناهیتا با ظرفیت برد آن به این نتیجه رسیدیم که وضع موجود فعالیت گردشگری در معبد آناهیتا بسیار پایین تر از سطح ظرفیت برد آن می باشد. بنابراین این وضعیت در معبد آناهیتا از یک طرف به دلیل ناقص بودن استانداردهای پایداری هم می تواند به ناپایداری بیشتر آن منجر گردد و هم اینکه ما می توانیم در این وضعیت با برنامه ریزی از قبل و مدیریت پایدار آن در راستای انطباق با استاندارهای ظرفیت برد گردشگری هدایت کنیم.