محمدرضا فرزین؛ محمد شریفی تهرانی
دوره 7، شماره 18 ، شهریور 1391، ، صفحه 49-72
چکیده
در مقاله ی حاضر راهبرد قیمت گذاری دو نرخی برای موزه های با تاکید بر تاثیر احتمالی حداکثر تمایل به پرداخت بازدید کنندگان موزه ملی ایران مورد تحقیق قرار گرفته است که هدف اصلی آن برآورد نرخ عادلانه ی بلیط ورودی این موزه برای هر یک از دو گروه بازدیدکنندگان داخلی و خارجی است. بدین منظور از روش ارزش گذاری مشروط استفاده شد که نتایج حاصله نشان ...
بیشتر
در مقاله ی حاضر راهبرد قیمت گذاری دو نرخی برای موزه های با تاکید بر تاثیر احتمالی حداکثر تمایل به پرداخت بازدید کنندگان موزه ملی ایران مورد تحقیق قرار گرفته است که هدف اصلی آن برآورد نرخ عادلانه ی بلیط ورودی این موزه برای هر یک از دو گروه بازدیدکنندگان داخلی و خارجی است. بدین منظور از روش ارزش گذاری مشروط استفاده شد که نتایج حاصله نشان می دهد که wtp بازدید کنندگان داخلی به صورت منفی تحت تاثیر متغیر فاصله است در حالی که رابطه معناداری بین این دو متغیر برای بازدیدکنندگان خارجی حاصل نشد. همچنین متغیر نگرش به صورت معنادار و مثبتی با WTP هر دو گروه بازدیدکنندگان مرتبط بود. بر اساس یافته ی اصلی این پژوهش میانگین WTP برای بازدیدکنندگان داخلی و خارجی به ترتیب 9450 ریال و 31/6 دلار به دست آمد که نشان می دهد نرخ فعلی بلیط ورودی موزه ی ملی ایران به طور قابل توجهی از نرخی که بازدیدکنندگان خارجی تمایل به پرداخت آن را دارند کمتر است. بنابراین می توان با اطمینان بیشتری از عدم مواجه با کاهش رضایت بازدیدکنندگان خارجی، نرخ فعلی بلیط را به میزان منطقی افزایش و راهبرد قیمت گذاری دو نرخی با در نظر گرفتن نرخ بالاتر برای این گروه از بازدیدکنندگان را اتخاذ کرد.
محمدرضا فرزین؛ زهرا نادعلی پور
دوره 5، شماره 14 ، اسفند 1389، ، صفحه 40-67
چکیده
موضوع رقابت از زمانی آغاز شد که آدام اسمیت کتاب معروف خود را تحت عنوان ثروت ملل منتشر نمود. تا اواخر سال 1980 چارچوب نظری برای تحلیل، حفظ و بهبود رقابت یک کشور یا صنعت وجود نداشت و بنابراین با استفاده از معیارهای مختلف، از رقابت تحلیلهایی اقتصادی می‌شد. پورتر(1980)، گیلبرت(1984) و پون (1993)، هر یک استرات‍ژی‌هایی را در ارتباط با رقابت مقصد ...
بیشتر
موضوع رقابت از زمانی آغاز شد که آدام اسمیت کتاب معروف خود را تحت عنوان ثروت ملل منتشر نمود. تا اواخر سال 1980 چارچوب نظری برای تحلیل، حفظ و بهبود رقابت یک کشور یا صنعت وجود نداشت و بنابراین با استفاده از معیارهای مختلف، از رقابت تحلیلهایی اقتصادی می‌شد. پورتر(1980)، گیلبرت(1984) و پون (1993)، هر یک استرات‍ژی‌هایی را در ارتباط با رقابت مقصد گردشگری ارائه دادهاند اما مدل کراچ و ریچی جامعتر از سایر مدلهاست. هدف مقاله حاضر بررسی و الویتبندی عوامل موثر بر مزیت رقابتی منطقه چابهار در زمینه گردشگری، با استفاده از مدل کراچ و ریچی بوده و تمرکز اصلی بر گردشگری داخلی میباشد. پژوهش به صورت پیمایشی و با ابزار پرسشنامه در بین خبرگان و متخصصین حوزه گردشگری در بازه زمانی1388 – 1389 انجام گرفته است. نتایج حاکی از آن است که از میان 5شاخص در مدل مذکور، به ترتیب برنامهریزی، خط مشی مقصد، مدیریت مقصد، جاذبههای محوری، منابع پشتیبان و عوامل تقویتکننده از الویت برخوردارند. همچنین منطقه چابهار در زمینه عواملی همچون آب و هوا، چشم اندازهای زیبا، امنیت و غیره در شرایط مطلوب و در زمینه عواملی نظیر مدیریت بازدیدکنندگان، مدیریت بحران، مراکز تفریحی، بازاریابی و غیره در وضعیت نامطلوبی به سر میبرد.
محمدرضا فرزین
دوره 3، شماره 8 ، خرداد 1384، ، صفحه 1-21
چکیده
گردشگری یکی از عرصه های نو و زمینه های جدید در مطالعات علوم انسانی است و از جهات مختلفی مورد توجه کشورها است. التفات به گردشگری از یک سو به علت اهمیت اقتصادی آن و از سوی دیگر به دلیل اثرات فرهنگی و اجتماعی آن است. ناتوانی سازمانها و شرکتهای کنونی در پاسخگویی به نیازهای بالقوه و بالفعل متقاضیان سفر و گردش در قشر متوسط و فقیر جامعه، شرایط ...
بیشتر
گردشگری یکی از عرصه های نو و زمینه های جدید در مطالعات علوم انسانی است و از جهات مختلفی مورد توجه کشورها است. التفات به گردشگری از یک سو به علت اهمیت اقتصادی آن و از سوی دیگر به دلیل اثرات فرهنگی و اجتماعی آن است. ناتوانی سازمانها و شرکتهای کنونی در پاسخگویی به نیازهای بالقوه و بالفعل متقاضیان سفر و گردش در قشر متوسط و فقیر جامعه، شرایط بالقوه مناسبی برای حضور تعاونی ها در عرصه گردشگری کشور ایجاد نموده است. از طرف دیگر بخش گسترده ای از شوراهای شهر و روستا به گردشگری به عنوان یک فعالیت تاثیرگذار اقتصادی و فرهنگی توجه دارند و متاسفانه قادر به سازماندهی مناسب برای تقویت آن نمی باشند. در این شرایط نیز تعاونی ها می توانند نقش مهمی ایفا نمایند. این مقاله در پی شناسایی موقعیت و جایگاه تعاونی های گردشگری ایران در میان تعاونی های مشابه در سایر کشورهای جهان و بررسی و تجزیه و تحلیل قوت ها و ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها و ریشه یابی دلایل بروز آنها است. آشنایی با ماهیت تعاونی، گردشگری و تعاونی های گردشگری، تعیین جایگاه تعاونی های گردشگری کشور در میان سایر تعاونی ها و بهره مندی از تجارب تعاونی های گردشگری هشت کشور منتخب، موضوعات اصلی است که در این پژوهشی دنبال می شود. در پایان آموخته های حاصل از این مطالعه به تعیین و ارائه راهکارهای مناسب برای بهبود و توسعه تعاونی های گردشگری کشور می انجامد.
